Өлең, жыр, ақындар

Кендебайға

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 861
«Өкінішті, оһ, қандай өкінішті»
Кендебай Ахат.

Қайран өлең қасқырдың өтін ішті,
Өлеңімнен қалғанын жетім ішті.
Өлең өліп барады өлкемдегі,
«Бұлқынғанмен бұза алмай бекіністі».
«Өкінішті, оһ, қандай өкінішті!»
Жамай алмай келемін кетік істі.
«Көке» дедім әркімге жаутаңдап құр
Байқай алмай бұзылмас бекіністі.
Сарғаюдан етім де бетім істі,
Жұт дегенің әлемде Жеті күшті.
Айналамды маймылдар жайлап алды,
Ал маймылдың, білсеңіз, көті мыс-ты.
Бітпес дерттің мендегі беті күшті,
Өзімді ойлап, еске алам тоты құсты.
Көкке қарап қол жайып көріп едім,
Петіршенің жан алғыш соты күшті.
Ақындардың дегенмен ниеті,
Алауыма арқардың еті пісті.
Өлең-жырдың тақырда ескерілмей
Қалып бара жатқаны өкінішті!!
«Оһ, қандай өкінішті!!»

4-шілде, 2006 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай көрдім, аман көрдім

  • 0
  • 0

«Ай көрдім, аман көрдім,
Бұрынғыдай заман көрдім...»
Бұрынғыдай бұлт оранып,
Заманаға таман келдім.

Толық

Бұлт тарап көгілдір көгімдегі

  • 0
  • 0

Бұлт тарап көгілдір көгімдегі,
Атқа қондым «Алла!» деп тебінгелі.
Жеті атамның атына құран оқып,
Салт-дәстүрден айнымай елімдегі.

Толық

Өлең менен адаспаса болғаны

  • 0
  • 0

Өлең менен адаспаса болғаны,
Жетті-ау деймін бәрінің де толғағы.
Ал Қәландар әлемге хат жолдады,
Есі барға бақ-дәулетің қонбады.

Толық

Қарап көріңіз