Біздің Киров
- 0
- 0
Қырым, оның бейнесін
Жырла, сұлу санадан,
Күрес пенен жеңістің,
Тұлғасы еді ол жемістің,
Сәт сайланарда
Лашын құстай таранып,Сыртың сұлу көрінген.
Неңді медеу саналық,
Жел еседі жеріңнен.
Қайымады түйелер,
Қысырады биелер.
Қыста қырсыз, жұт болдың,
Елге жүгіңді үйе бер.
Шығынмен де шаршаттың,
Енді қайтіп күй енер?!
Көргеніміз сол болса,
Неміз қалды сүйенер!
Қазбасам да мен онша,
Елдің өзі-ақ жүйелер.
Ту астында берген ант
- 0
- 0
Малшы сырын білем мен,
Қасында өскем жасымнан.
Ел тарихын үйренген
Ертегіші малшыдан.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Сократ
- Үнді даналығы
- Мишель де Монтень
- Сайын Назарбекұлы
Барлық авторлар