Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 14.05.2021
  • 0
  • 0
  • 2479
Зәулім-зәулім заңғар тау
Шығыс-батыс шегінде,
Лапылдақ жалын, іші қау
От ойнақшыл тегіңде.
Қарындай кепкен қампайып,
Борсып, бықсып, булыққан.
Ашылып аузы аңқайып,
Түтектен түтін, бу шыққан.
Ұшқыннан от бұлқынып,
Күрс-күрс, быж-быж оқ...
Жалаңдап жалын жұлқынып,
Айнала түскен қызыл шоқ.
Лаба жалын жандырды
Тас, қоқыр, тікен, сіріні.
Тұншыққан жылан түтінге,
Көзінен ақты іріңі.
Қызыл жалын тазалап,
Куарған қорданы өртеді.
Жас балдырған жаңалап,
Жайқала шықты өртеңі.
Жанардың жанған жалыны,
Жердің жүзін жарық етер.
Жарылқар жалшы-жарлыны,
Жаңа жұрт жасар, қарық етер.

1922



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 1
  • 17

Мезгіл бар ма құтылар,
Шынжырлаулы тағдырдан?
Бірақ ой жоқ ұмтылар,
Табылар тағдыр дағдыдан.

Толық

Өтініш

  • 0
  • 4

Шырмаяқ өмір шырмалып,
Басынды шатса шырмауық.
Қамығып көңіл қажыса,
Қайратсыз, қайғың құм жауып.

Толық

Көдек өлеңі

  • 0
  • 0

Жаралып неше түрлі қылым кетті,
Бөлініп өз табына ру кетті.
Жуандар нашарларды нанша жаншып,
Біреудің біреу алдап пұлын жепті.

Толық

Қарап көріңіз