Өлең, жыр, ақындар

Қошалақ құмында

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 1009
Кетіп жатты сары дала, кетіп жатты,
сұлы дәнін саршұнақ шекіп жатты.
Мына маңай не дейді-ай: қурай даусы
маңырағаны секілді жетім лақтың.
Бір қарайған қиянда қозғалады —
соған асық, жоқ жолшым, өзге амалың,
Мына дала не дейді-ай: желдің үні
саулы інгеннің секілді боздағаны.
Елестетті сары қияқ тісті кәрі,
сары, сары барлығы... пісті бәрі.
Мына маңай не дейді:.. әлдеқайда
мұрны құрт сары атан пысқырады.
Жатпа, қиял, маңайды арала, тұр,
жалқау аяқ соңыңнан барады ақыр.
Блокнот та сарғайды қалтамдағы,
ойдың өзі сарғайып бара жатыр.
Жалқау құмның жадына жасырынған
жадау ойдың жетіпті жасы мыңға.
...Керек екен бұл маңға бір жаңалық,
телеграф-бағандар, асығыңдар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың...

  • 0
  • 0

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың:
Менің дағы көп мінім бар, жаным бар.
Көкірегімнен көре қалсаң бір ұшқын
Үрлеңдер де маздатыңдар, жағыңдар.

Толық

Жауап

  • 0
  • 0

Әлдекімге қарау ой боп қонатын
мені, мені ағартады қара түн.
Таң алдында ақ періште құсаймын
қыз-келіншек қырқып алған қанатын.

Толық

Қарыз

  • 0
  • 0

Ақын аға бір інісін, әй шөмитті-ау, шөмитті:
— Қолдан адам жасап едім сен итті,
білмедің сен кісілікті, ұятты,
барлық қолдан жасалғандар сияқты.

Толық

Қарап көріңіз