Өлең, жыр, ақындар

Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 1073
Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді
ақтарғалы сырымды көңілдегі.
Күй тартқыш деп достарым мақтағалы,
жақтағалы жігіт деп елім мені.
Бір ауыз өлең-жырды құрағалы
өз мінімді іздедім шырақ алып.
Жата ғап өзімді-өзім кінәладым,
сын-пікірі батқан соң бір ағаның.
Күйші деп соңымнан көп жұрт ергелі
іздедім басылмаған бір пернені,
іздедім естілмеген бір дыбысты...
әйтеуір бітіргенім: бір терледім.
Іздедім, өз мініме жетем дедім,
уа, Еңбек, шырын ба едің, шекер ме едің.
Сыздым мен көп жолымды мінім ғой деп,
сүйтсем ол жетістігім екен менің.
Аштым деп бір жаңалық өрлеп шықтым,
қане, дос, жантаяйын, бер көпшікті.
Тапқаным: жаңа деп ем жан баспаған —
талайлар таптап кеткен жер боп шықты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара өлең

  • 0
  • 0

Өлеңіне қазақтың күпі кигізер едім,
күпісі бар өзінің — керегі не, керегі.
Өлеңіне қазақтың шекпен кигізер едім,
Шекпені де бар оның — керегі не, керегі.

Толық

Сол үйде

  • 0
  • 0

Сенде менің үмітім бар бір мысқал,
Талабым бар өрден-өрге тырмысқан.
Ес білмеген, естілмеген күй де көп,
Нота-сызықтарға қонған үймелеп.

Толық

Қыз бұлақтар желпінген

  • 0
  • 0

Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.

Толық

Қарап көріңіз