Өлең, жыр, ақындар

Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 1126
Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді
ақтарғалы сырымды көңілдегі.
Күй тартқыш деп достарым мақтағалы,
жақтағалы жігіт деп елім мені.
Бір ауыз өлең-жырды құрағалы
өз мінімді іздедім шырақ алып.
Жата ғап өзімді-өзім кінәладым,
сын-пікірі батқан соң бір ағаның.
Күйші деп соңымнан көп жұрт ергелі
іздедім басылмаған бір пернені,
іздедім естілмеген бір дыбысты...
әйтеуір бітіргенім: бір терледім.
Іздедім, өз мініме жетем дедім,
уа, Еңбек, шырын ба едің, шекер ме едің.
Сыздым мен көп жолымды мінім ғой деп,
сүйтсем ол жетістігім екен менің.
Аштым деп бір жаңалық өрлеп шықтым,
қане, дос, жантаяйын, бер көпшікті.
Тапқаным: жаңа деп ем жан баспаған —
талайлар таптап кеткен жер боп шықты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шегініс

  • 0
  • 0

Қошалақ құм маңдайында Күн тұрды,
қабағында сенің жұмбақ мұң тұрды —
Сол екеуін салыстырып қарап ем,
жаным менің үркіп қалды бір түрлі.

Толық

Топырақ

  • 0
  • 0

Сәби шыр етіп жерге түскенде —
түбі сол адамның қабірі қазылар
тұстың топырағы әйтеуір бір белгі
беруге тиіс.

Толық

Күннің батуы

  • 0
  • 0

Бір қария төмендеп тоқсанды өтті,
қан шықпайтын секілді соқсаң бетті:
өңі құп-қу,
қураған шашы да аппақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар