Өлең, жыр, ақындар

Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 830
Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып,
ала толқын, тоқтай тұршы, тоқташы:
Сенің ернің керек болып тұр маған
сүю үшін жағалаудың көк тасын.
Бара жатқан жоқ шығарсың от тасып,
самал, сен де тоқтай тұршы, соқпашы:
Саусақтарың керек боп тұр, сипауға
түнгі алқапқа тұнып өскен шөп басын.
Бала шалғын, сипайыншы сені келіп
Күн батыстың майда-самал желі болып.
Жасыл тастар, сүйейінші сені келіп
ала құйын толқын болып тебіреніп.
Сонда ғана құмарым бір басылар,
сонда ғана көңілім бір ашылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Буын

  • 0
  • 0

Әй, осы бір... буын деген бір «бәле»
Әкелем деп отыр екен жырға не.
Он бір, сегіз.... шыдай алман, әй тегі,
Ал егерде он бес болса қайтеді?

Толық

Күншығыс қызыл туын көкке байлап

  • 0
  • 0

Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар