Өлең, жыр, ақындар

Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 809
Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып,
ала толқын, тоқтай тұршы, тоқташы:
Сенің ернің керек болып тұр маған
сүю үшін жағалаудың көк тасын.
Бара жатқан жоқ шығарсың от тасып,
самал, сен де тоқтай тұршы, соқпашы:
Саусақтарың керек боп тұр, сипауға
түнгі алқапқа тұнып өскен шөп басын.
Бала шалғын, сипайыншы сені келіп
Күн батыстың майда-самал желі болып.
Жасыл тастар, сүйейінші сені келіп
ала құйын толқын болып тебіреніп.
Сонда ғана құмарым бір басылар,
сонда ғана көңілім бір ашылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің...

  • 0
  • 0

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің.
Күлгенім, күрсінгенім, сөйлегенім –
Бәрі де көрінген-ді саған жұмбақ,
Екеуміз таныс болған сонау жылда-ақ.

Толық

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп...

  • 0
  • 0

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп,
Шығыс жақта сұрапыл бір шайқас бар:
Ұрды шапақ қара бұлтты қан қылып,
Қызыл гауһар сықылданды жай тастар.

Толық

Қарап көріңіз