Өлең, жыр, ақындар

Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 456
Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа,
ала толқын, ойқасташы, ойқаста.
Жон-арқамды жалбыратшы,
Қызыл күн,
жалаң аяқ табанымды сой, тастар.
Қалам-тұмсық тары-сөзді шоқып құр,
отырдым-ау, отырдым мен қоқып бір.
Саған, саған құмар едім тау маңы,
самал, самал, сұр жүзімді тотықтыр!
Жазған сөзге қойылатын көктемгі
ағаштарың секілді екен "леп белгі".
Көп ісіме "сұрау белгі" қойылған
соған сенен жауап табам деп келдім.
Ине-шаншу іліп түйреп өкпемді
көрпе қабып жүр ғой біреу, көп болды.
Жүз ауырып, мың ауырып көрген ем,
бір сауығып көрейінші деп келдім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шүкір, шүкір!

  • 0
  • 0

Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,
дар арқаны — бір қыл арқан есілді.
Бір ат арба туарылды сол түні,
бір айбалта суарылды сол түні.

Толық

Хабар, хабаршы

  • 0
  • 0

Таң алдында бір қызыл ту қанатты:
— Таң атты, — деп хабарлады.
— Таң атты!
Көкжиектің көгіс-сұрқай еріні

Толық

Жалындап барды да батты күн...

  • 0
  • 0

Жалындап барды да батты күн,
Оның да уақыты болып қап.
Жүйрік жел баса алмай аптығын
Бұтаға сүйенді солықтап.

Толық

Қарап көріңіз