Өлең, жыр, ақындар

Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 539
Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа,
ала толқын, ойқасташы, ойқаста.
Жон-арқамды жалбыратшы,
Қызыл күн,
жалаң аяқ табанымды сой, тастар.
Қалам-тұмсық тары-сөзді шоқып құр,
отырдым-ау, отырдым мен қоқып бір.
Саған, саған құмар едім тау маңы,
самал, самал, сұр жүзімді тотықтыр!
Жазған сөзге қойылатын көктемгі
ағаштарың секілді екен "леп белгі".
Көп ісіме "сұрау белгі" қойылған
соған сенен жауап табам деп келдім.
Ине-шаншу іліп түйреп өкпемді
көрпе қабып жүр ғой біреу, көп болды.
Жүз ауырып, мың ауырып көрген ем,
бір сауығып көрейінші деп келдім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құм жырлары (1 басылым) цикл

  • 0
  • 0

Сол ауылда Әшім деген бір шал бар,
Қол тигенде барып-кетіп тұрсаңдар.
Ұялмаңдар – өзі алдыңнан шығады,
Бірақ оның естімейді құлағы.

Толық

Оқжетпес

  • 0
  • 0

Шын биікке немене —
шаншылып-ақ кеткен тік.
Біреу-міреу төбеме
шығып қояр деп қорқып.

Толық

Қара түс

  • 0
  • 0

Қара көмір жанатыны — әдемі,
қара судың ағатыны — әдемі.
Қара көздің жақсы-ау күлімдегені,
одан гөрі дала түні — әдемі.

Толық

Қарап көріңіз