Өлең, жыр, ақындар

Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 621
Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа,
ала толқын, ойқасташы, ойқаста.
Жон-арқамды жалбыратшы,
Қызыл күн,
жалаң аяқ табанымды сой, тастар.
Қалам-тұмсық тары-сөзді шоқып құр,
отырдым-ау, отырдым мен қоқып бір.
Саған, саған құмар едім тау маңы,
самал, самал, сұр жүзімді тотықтыр!
Жазған сөзге қойылатын көктемгі
ағаштарың секілді екен "леп белгі".
Көп ісіме "сұрау белгі" қойылған
соған сенен жауап табам деп келдім.
Ине-шаншу іліп түйреп өкпемді
көрпе қабып жүр ғой біреу, көп болды.
Жүз ауырып, мың ауырып көрген ем,
бір сауығып көрейінші деп келдім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лумумбаның өлімі

  • 0
  • 0

Кеудемді кек болып тіреген
Сол өлім жәйлі бұл тірі өлең.
Сен-дағы бір үлкен жүрек ең,
Африка, түрегел!

Толық

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Тау төсі ақ көбік, ақ айран

  • 0
  • 0

Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.

Толық

Қарап көріңіз