Өлең, жыр, ақындар

Аңсау

  • 22.06.2021
  • 0
  • 0
  • 760
Егiлдiм саған, төгiлдiм,
Ғашықтық сырын мың айтып.
Өткiншi мынау өмiрдiң
Өзiмшiлдiгi мұңайтып.
Жалқау жел жалба-жұлба етiп
жауа алмай кеткен бұлттай,
жанымнан менiң күнде өтiп
жайымды жүрдiң бiр ұқпай.
Талқыма тиген тағдырдың
тарылып кейде ауасы,
жаңбырды қанша жаудырдым
жанымның болмай дауасы.
Жүректiң жалын құштарын
тербеткен шақта теңiз көк,
шағала – сағыныштарым
шаңқылдап ұшты сенi iздеп.
Көктеммен келер деп едiм
бақытым, құсым – базарым,
қайрылмай кеттi өлеңiм,
қайрылмай кеттi наз əнiм.
Жұпарын шашып қойнауға
бүршiгiн гүлдiң бүрлеткен,
жайланбай көңiл жайлауға,
тойланбай қалды бiр көктем.
Өлеңшiл жанның қалауын
Өзiң де сезiп, бiлмес пе ең?
Жолыңда қалды жалауым,
Қолымда қалды гүлдестем.
...Қырмызы күннiң қызығы
батысқа барып батқанша-ау.
Үкiлi үмiт үзiгi –
Өзiңдi əр кез тəттi аңсау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенсiз менiң өмiрiм өлең бе едi

  • 0
  • 0

Сенсiз менiң өмiрiм өлең бе едi,
Жаңармалы тiрлiкте, көнермелi?
Көңiл шiркiн сен жаққа елеңдеулi
Қоңыр мiнез қозыдай көгендегi.

Толық

Өткен өтті

  • 0
  • 0

Өткен өтті,
Кеткен кетті қайрылмай,
Қамықпай да,
Қапаланбай,

Толық

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Қарашықсыз тұңғиыққа қарадым:
Жалп етті де өшіп қалды жанарым.
Сұғын қадап, суыратын қолқаңды
Кім көріпті Айдаһардың аранын?

Толық

Қарап көріңіз