Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 14.07.2021
  • 0
  • 0
  • 407
(Бұл өлең 1972 жылы белгілі бір себепке байланысты жазылған еді, жоғалтып алғамын. Мынау — есіме түскен шумақтар).

Кім біледі,
кездейсоқта жат құшаққа кеп кіріп,
Көз жасынды әлдекімнің от-деміне кептіріп,
Мені құшқан ақ білектер айқасып-ақ басқамен,
Үлбіреген ақ тамақтан жатырмысың өптіріп!
Солқылдаған сымдай мүсін суып барып,
тағы ысып,
От құшақтар ауық-ауық айқасып-ақ қалысып.
Сүйкімді иек,
сүйір тілді түгел беріп басқаға,
Жатырқамай жаттың ба екен жат денеге жабысып.
Қобыраған қолаң шашқа жасырынып ақ маңдай,
Жанып-күйіп,
жаның иіп,
тәтті рахат тапқандай.
Таңға дейін дем үзіле тар төсекте талықсып,
Балқыдың ба
баяғы бір мені құшып жатқандай!
Осы күдік-қызғаныштан-жүз бөлініп ой мүлде,
Таңға дейін көзімді ілмей жүріп алам кейбірде
алма мойын,
аршын төстен аймалатып басқаға,
жат біреудің құшағында жатыр ма екен деймін де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қылығы бөлек көріктім едің

  • 0
  • 0

Қылығы бөлек көріктім едің,
көргенім сол ғой елікті менің,
құрбаның болып кетуге тегі,
көніп тұр едім...

Толық

Не шығар?

  • 0
  • 0

Бүлініп біржолата ел дегенің,
не болар енді келіп жөндегенің,—
асығып азаматы айдалаға,
басынып бара жатса пенделерің.

Толық

Жайым да мәлім, күйім де

  • 0
  • 0

Жайым да мәлім, күйім де,
бесінге қарай күн ауып,
оңаша жатып үйімде
ойланған болам бірауық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар