Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 14.07.2021
  • 0
  • 0
  • 426
(Бұл өлең 1972 жылы белгілі бір себепке байланысты жазылған еді, жоғалтып алғамын. Мынау — есіме түскен шумақтар).

Кім біледі,
кездейсоқта жат құшаққа кеп кіріп,
Көз жасынды әлдекімнің от-деміне кептіріп,
Мені құшқан ақ білектер айқасып-ақ басқамен,
Үлбіреген ақ тамақтан жатырмысың өптіріп!
Солқылдаған сымдай мүсін суып барып,
тағы ысып,
От құшақтар ауық-ауық айқасып-ақ қалысып.
Сүйкімді иек,
сүйір тілді түгел беріп басқаға,
Жатырқамай жаттың ба екен жат денеге жабысып.
Қобыраған қолаң шашқа жасырынып ақ маңдай,
Жанып-күйіп,
жаның иіп,
тәтті рахат тапқандай.
Таңға дейін дем үзіле тар төсекте талықсып,
Балқыдың ба
баяғы бір мені құшып жатқандай!
Осы күдік-қызғаныштан-жүз бөлініп ой мүлде,
Таңға дейін көзімді ілмей жүріп алам кейбірде
алма мойын,
аршын төстен аймалатып басқаға,
жат біреудің құшағында жатыр ма екен деймін де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл

  • 0
  • 0

Ақыны ма арғынның, батыры ма найманның,
түп атасын тексеріп, келді демей қайдан кім,
алты алаштың аруақты атасына парапар
тастамайтын аузынан батасына айналдың!

Толық

Болды ма маңдайымның соры қалың

  • 0
  • 0

Болды ма маңдайымның соры қалың,
апыр-ау, сонша неге торығамын?
Осы ма айдарымнан жел ескені,
ар-ұят емес пе еді қорығаным!

Толық

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін

  • 0
  • 0

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін,
қарғам-ай, қарап тұрып діңкелеттің.
Ықпаған жолбарыстан жүрегімді
көжектей асыранды үркек еттің

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар