Өлең, жыр, ақындар

Елім менің

Қалың елім, қазағым, қара орманым,
Мен перзентің, өзіңсің бар арманым.
Дүниеде ел болмас сенен ыстық,
Кеңдігіңе пейіліңнің таң қаламын.

Кеңдікте бар, даламда дархандықта,
Пәктікте бар, бар онда жомарттықта.
Байлық көзі кең далам жазиралы,
Дастарханым көрсеткен мырзалық та.

Дала, дала даладай көңіл менде,
Жақсылықты танымас, бiлмес пенде.
Пәк сезімім өзіңде тамыр жайған,
Бәйшешегім гүлденген мәңгі сенде.

Жаным бірге сенiмен, тәнiм бiрге,
Көз жұмамын, кiремiн сенде көрге
Кең әлемнің, бөлшегі алтын елім,
Салиқалы ел болып, шықшы төрге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілге керек тиянақ

  • 0
  • 0

Жаңа туған сәбидің
Екi анасы болмайды
Қазақ тілі мүсәпір
Көңiл соған толмайды

Толық

Санамақ

  • 1
  • 0

Он дегенің гүл
Гүлді баптай біл
Жиырма дегенің жыр
Кiшкене белес, қыр

Толық

Сағындым

  • 0
  • 0

Тай құлындай тебіскен,
Құрдасымды сағындым.
Оңашада отырар,
Сырласымды сағындым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар