Өлең, жыр, ақындар

Сəукеле – сəулешімнің салтанаты

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 643
Сəукеле – сəулешімнің салтанаты.
Салтанат – сағындырған қалқам аты.
Мақпалдай майдақоңыр мінезі бар,
Жарасқан жамалына мархабаты.
Бағамын сол қалқаның қас-қабағын,
Аңсаймын, алыс кетсе, хош-хабарын.
Дүние зеренінен нұр ұрттаймын,
Төңкеріп тастағанда тостағанын.
Төңкеріп қарағанда қара көзін,
Сеземін жəудірінен жан əуезін,
Есіңе түсіреді еркелігі
Адамның бейкүнə, пəк бала кезін.
Нəр татып қылығынан, тұнығынан,
Тарқатып тоқсан сырды бұрымынан,
Отырсаң оңашада ойнап-күліп,
Түсірмей тоты құсты тұғырынан.
Көзінен сүйіп тұрып жұма қалған,
Отырсаң кезін бағып тына қалған, –
Шуаққа шомылдырып жан-тəніңді,
Жұмаққа айналмай ма мына жалған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қамшы

  • 0
  • 0

Араны көріп тұрып гүлді кезген
Қарадым қазағыма мұңды көзбен:
«Құдайдың ен даласын жайлап жатқан
Сен қашан ел боласың бұл мінезбен?»

Толық

Түнгі жыр

  • 0
  • 0

Сезiмiм саған деген салқындады,
Аптығып, алабөтен алқынбады.
Қаласа – қара судан қаймақ тартқан
Қарғам-ау, сол баяғы қалпың кəнi?

Толық

Сен кiм едiң?

  • 0
  • 0

Сен кiм едiң?
Жаным-ай, неге сонша мөлдiредiң?
Жасырған жан бiткеннен құпияңды
Бiлем деп өзiмдi-өзiм сендiремiн.

Толық

Қарап көріңіз