Өлең, жыр, ақындар

Жылдар салып араға

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 1029
Жылдар салып араға,
Өмір өтіп бара ма:
Көңіл шіркін, күздегі,
Жапырақтай сарала.
Ұйқы қашып далаға,
Салқын кірді санаға.
Түбі шикі тіршілік,
Түс көргендей бола ма...
Қамала, ой, қамала,
Хал-жайыма қарама:
Бізден де өмір қала ма,
Балалардан балаға?..
Жан жете алмас жағада,
Жалғыз шырақ жана ма? –
Сыңар құсым – шағала,
Қанатыңды сабала!
Бұлт ала, жер шола ма,
Көкейге шер тола ма.
Қызығы көп қызыл Күн,
Көкжиекке қона ма?
Жапырақ та сарала,
Атырап та сарала.
Ерікті алған бұл өмір,
Келіп қалды-ау жобаға.
Зымыстанға жоғала,
Гүлістан да сола ма?
Айналамыз қалай біз,
момақан бір молаға?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Ана,
Тағы түсіме аян бердің,
Таң алдында күбірлеп оянды ернім:
Жамыратып жасыңды жүр екенсің,

Толық

Иə, мен тұтқындамын, тұтқындамын

  • 0
  • 0

Иə, мен тұтқындамын, тұтқындамын,
Тордағы Тоты құстың ұқтым халін.
Кімге мен мезгілімді ұрлатпадым,
Кімге мен мерезімді жұқтырмадым?..

Толық

Күрке

  • 0
  • 0

Бұл қоғамның қорқағы мен үркегі
Жан сауғалап жайлап алған күркені.
Қатын болып қаралайды бір-бірін,
Батыр болып көрінгенмен сырт өңі.

Толық

Қарап көріңіз