Апырай, мен бұл күнге қалай келдім?

Апырай, мен бұл күнге қалай келдім?
Тағдырдың тауқыметін талай көрдім...
Тірсегін қақпан қиған қасқырдайын
Жарасын жүрегімнің жалай бердім.
Апырай, мен бұл күнге қалай келдім? –
Самсаған шамдалдары Сарайға ендім.
Сарбаздай сап түзеген сансыз күнді
Сардардай саусақ бүгіп санай бердім.
Санда бар, санатта жоқ сол күндерді
Көңілден қайта өткізіп көргім келді.
Желігін жел кеулеген жезөкшедей
Дүние көрген сайын көлгірленді.
Басы ма, кім біледі, егделіктің,
Жасы ма жоқ əлде бұл пенделіктің.
Жапаннан жан сауғалар жай таппаған
Жай-күйін сезгендеймін енді Еліктің.
Апырай, мен бұл күнге қалай жеткем?
Өтіпті-ау талай жаз бен талай көктем...
Түндігін көңілімнің түріп қойдым
Қиылып қарай ма деп жаңа Ай көктен.
Апырай, мен бұл күнге қалай жеткем?
Ақ қырау қонып жатыр самайға еппен...
Пердесін тереземнің айқара аштым
Таң күліп қарай ма деп тағы əйнектен.

---