Өлең, жыр, ақындар

Жолаушы

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 552
Бұл өмірге кім келіп, кім кетпейді...
Қанатты құс, қар жауса, дірдектейді
Қанжығасын қандаған жолаушыдай
Белден асып бесінге Күн беттейді.
Көз ұшында Жолаушы бұлдырайды...
Тілден қалған сағатты кім бұрайды?
Жүресінен жүгімен шөккен Нардай
Көкжиекке күрсініп Күн құлайды.
Күн құлады,
Жо-жо-жоқ!
Күн жылады!..
Сағат тілі тоқтады, жылжымады.
Жұлдыз жетім,
Ай жесір,
Аспан мұңлық...
Төбе мүлгіп,
Тау қалғып, тұнжырады.
Көп жылайсың, көз жасым,
Көп құрғайсың...
Көл түбіне шым батты-ау өткір қайшым.
...Қадыр болып кетіп ең жолаушылап,
Қыдыр болып...
Қыдырып кеп тұрғайсың!..

22.01.2011.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жар мен жыр

  • 0
  • 0

Сен де бір бойжеткен ең бұла көңіл,
Бозтайлақ болмысыңмен ұнап едің.
Мен де бір боз даланың бозымы едім,
Жанына жақын тұтқан жыр əлемін.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Көктем мiнез,
Ай мүсiн,
Нұр жүзi өңдi,
Таң алдында түсiме бiр қыз ендi.

Толық

Аямай-ақ қой мені, аямай-ақ

  • 1
  • 0

Аямай-ақ қой мені, аямай-ақ
Бірі екен деп ақынның жалаңаяқ.
Сенің құлқың – құныкер қу дүние,
Менің мүлкім – тар кепеш, табақ, аяқ...

Толық

Қарап көріңіз