Жапырақ

Туған жерге бір қарап,
Өтіп жатыр жыл құсы.
Жапырақты жинап ап,
Өртеп жатыр бір кісі.
Бұлттар жиі көшеді
Будақ-будақ тер төгіп.
Жапырақтар кешегі
Жатыр бүгін өртеніп.
Жас бұтақта ырғалып,
Жап-жасыл боп тұрғанда,
Қараушы еді нұрланып
Кәрі кеуде шыңдар да.
Бір жасарып дүние,
Бұлбұл билеп, ән салып,
Сенің сырлы күйіңе
Тұрушы еді тамсанып.
Саған қарап үзіле
Күн де жайнап күлетін.
Жаңбыр сенің жүзіңе
Шаң түсірмей жүретін.
От салушы ең көңілге
Ойнап ерке шуақпен.
Жалын атқан о күнде
Жас махаббат сияқты ең.
Қабағында қалың мұң,
Тұнжырайды жүдеп бау...
Сені көріп, жанымның
Жапырағы дір етті-ау
Мен туып-өскен далада
Мен туып-өскен далада
Боранның жырлайтыны бар.
Ақ түтек болып айнала,
Аптығып тулайтыны бар.
Булығып келіп жаныңа,
Бұрқырап борайтыны бар.
Айналып өтіп тағы да,
Алдыңнан орайтыны бар.
Ал енді кейде болдырып,
Аяңдап жүретіні бар,
Суыққа сені тоңдырып,
Сақылдап күлетіні бар.
Қытықтап бүкіл денеңді,
Құлақтан бұрайтыны бар...
Сағынып елге келгенде,
Соның да ұнайтыны бар!

---