Өлең, жыр, ақындар

Кремльде туған ой

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 349
Дейді ғой жұрт
«тағдырынан озад кім?»
Мен де өзімнің тағдырыма ғажаппын.
Кремльдің үлкен залында отырмын,
Қызы едім-ау бір жұмысшы қазақтың.
Қосқан мынау бақытты әсем дәуірге үн
Шақырғанда зиялылар қауымын.
Ұмыт қалмауы жұмысшының қызының,
Бұрқ еткізді жүрегімнің дауылын.
Сонау шақта...
Бұла жастық балдырған
Татып көргем бұл өмірде бар мұңнан.
Бүгін келіп Кремльде отырсам,
Озғаным ғой, достарым-ау, тағдырдан!
Кешіріңдер, ақын көңілін ағайын,
Пенделік қой...
қырау басқан самайын
Шағында бір шалқып кетсе абайсыз,
Тұтатайын деген шығар маңайын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің жомарт өлкеміз

  • 0
  • 0

Көңілі кең, қолы ашық ерте күз
Зер киінген тәрізді жас ерке қыз.
Еңбек күйін шырқап, билеп тұр толқып,
Біздің жомарт, астықты тың өлкеміз.

Толық

Қисық

  • 0
  • 0

«Бір аяғым көрде,
Бір аяғым жерде».
Енді жәбір шекпейді
Менен ешбір пенде.

Толық

Тахыт тас

  • 0
  • 0

Көз көріп, көңіл нанбас бір ғаламат...
Кім ие болып, еткен кімге аманат!
Төрінде Ақ алаңның тахыт тас тұр,
Тұйыққа ғажаптанып ой қамалад.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер