Жылқыасқан
- 0
- 0
Тіп-тік кезең әйгілі Жылқыасқаным,
Өзіңе арнап сағынып жыр бастадым.
Бауыры дауыл, үсті жел, ерге қанат
Көргенім жоқ мыңғырып жылқы асқанын.
Бола алмайды көңіл құз
Өкпелеген баладайын бұртиып,Кең қабағын бірде ашып, бір түйіп,
Қуақы жас қыз мінезді қоңыр құз
Құбылады көңіліне сыр түйіп.
Жаздағы ерке жібек самал лебі жоқ,
Жаз тынысы, жайлы жұпар демі жоқ.
Паң теректің айыптыдай ажары,
Қазір оның жазғы жайраң өңі жоқ.
Қалыңдықтай жарын ойлап жүдеген,
Жанарында жас мөлдіреп тұр емен.
Ақ қайыңның селдіреген бойы тұр.
Ақ үкідей көктемдегі түлеген.
Жүзі солғын көрінсе де өңір күз,
Көре алмадым, жүрген адам көңілсіз.
Жерім жомарт, берекелі елім бай,
Өмір жарқын, бола алмайды көңіл күз.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Уын төгіп тіліңнің
- 0
- 0
Уын төгіп тіліңнің,
Қорламағың кім еді?
Қорғаның еткен іріңнің
Тегін жұрт түгел біледі
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі