Өлең, жыр, ақындар

Рахила гүлі

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 382
Рахила гүлі көкорай, кең далада
Ол бір келте гүл еді,
Қарапайым, көріксіз, жалғыз өскен.
Жалғыз аяқ жолменен,
Бір малшы қыз
Өзі сымбатты, сұлу ақ-құба,
Әнге салып, күліп-ойнап келеді.
Па, шіркін! «Аз да болса бір сәт,
Бар әлемде бәрінен де болсам екен ең сұлу зат! –
Деп гүл терең ойға шомды –
Сонда мені жұлып алып орнымнан өткен қыз
Жүрегіне жақындатып –
Ең болмаса бір сәт төсіне бір басар ма еді!
Ия, бір сәт!»
Бірақ та қыз, бір топ көк шөптің ішінде
Гүлді көрмей, өте шықты.
Гүл де бойы келтеріп, үнсіз қалды.
Сөйте тұра, өзін-өзі жұбатып, тоба деп:
«Қандай бақыттымын, бір өлімнен
Аяқ асты, аяқ асты тірі қалдым» деп,
Шексіз байғұс қуанды.

1773



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзін өзі ақтау

  • 0
  • 0

Өзімнің өткен сыбдырлы күндерімді
Көзіммен мен қалайша оқып көре аламын...
Және де жапырақшаларды іздеуменен
Бір үйден бір үйге жүгірумен сандаламын!

Толық

Келесі жұп

  • 0
  • 0

Махаббат — күш, күш жоқ оған тең келер,
«Не пайда одан?» — деседі кей пенделер.
Бұл махаббат ақша да емес, билік те,
Ер жігітке дем береді тірлікте...

Толық

Соқыртеке

  • 0
  • 0

Достым, бойжеткенім, Тереза,
Сенің темірден де өткір,
Ашулы көздеріңнен қорқамын!
Сонда да сен ертіп жүріп,

Толық

Қарап көріңіз