Өлең, жыр, ақындар

Рахила гүлі

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 356
Рахила гүлі көкорай, кең далада
Ол бір келте гүл еді,
Қарапайым, көріксіз, жалғыз өскен.
Жалғыз аяқ жолменен,
Бір малшы қыз
Өзі сымбатты, сұлу ақ-құба,
Әнге салып, күліп-ойнап келеді.
Па, шіркін! «Аз да болса бір сәт,
Бар әлемде бәрінен де болсам екен ең сұлу зат! –
Деп гүл терең ойға шомды –
Сонда мені жұлып алып орнымнан өткен қыз
Жүрегіне жақындатып –
Ең болмаса бір сәт төсіне бір басар ма еді!
Ия, бір сәт!»
Бірақ та қыз, бір топ көк шөптің ішінде
Гүлді көрмей, өте шықты.
Гүл де бойы келтеріп, үнсіз қалды.
Сөйте тұра, өзін-өзі жұбатып, тоба деп:
«Қандай бақыттымын, бір өлімнен
Аяқ асты, аяқ асты тірі қалдым» деп,
Шексіз байғұс қуанды.

1773



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жігіт пен диірмен

  • 0
  • 0

Қайда ақтың өзенім, Неге асықтың?
Мұнша неге мәз едің, Тез тасып тым?
Не іздейсің бұл сайдан, көк майсадан?
Не іздейсің, өзенім, айтшы маған?

Толық

Сенің Эдемің

  • 0
  • 0

Ең бір ғажап сұлу жанның алдында,
Бар күш-қуатым таусылды.
Қанатты күнім сызданып мұңайды,
Есептеп сен әрбір сәтті, тұнжырап,

Толық

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?

Толық

Қарап көріңіз