Өлең, жыр, ақындар

Қолыңнан кетсе сенгенің

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2324
Біразырақ сөйлейін,
Көтеріп көңіл қошын-ай.
Ренжиді көңілім,
Өтесің, дүние, босына-ай.
Аз күн бір жүрміз айналып
Көктеген жердің отына-ай.
Көңілді паһам аулайын,
Аударып зауал осылай.
Азғын тартар қаз бен қу,
Суалса айдын көлдері.
Өзеннің бойы құлазыр.
Жайлаған кетсе елдері.
Тиянақ кетер дариядан,
Бұзылса шалқып сеңдері.
Дарияға кеме жүзе алмас,
Құрсаулы кетсе шеңбері.
Бай мұрадан айрылар
Атадан қалған қылыш бау
Алынса сандык, теңдегі.
Айдынды туған ер жігіт
Кемшілік табар майданда,
Семсері кетсе белдегі.
Заманнан заман оралса.
Балыққа шортан жем болар
Қарағай басып өрдегі.
Алартқан көзін алашқа
Әйләдір менен қалмаққа
Алынбай кеткен шемдері.
Асылдар кетті қолымнан,
Нұрқасым, Қорек заманда
Азбай бір тұрған белгі еді.
Ниеті таза, көңілі хат,
Жаралған абзал пенде еді.
Айран болады екен ақылың,
Уақыты жетпей қапыда
Қолыңнан кетсе сенгенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерлік жыры

  • 0
  • 0

Дүния пәни болғалы
Өтпеді кімдер заманнан,
Хауа менен Адамнан?!
Неше бір ерлер өтулі

Толық

Айт, десеңіз, жарандар

  • 0
  • 0

Айт, десеңіз, жарандар,
Азырақ жауап бастайын.
Айт дегенде іркіліп,
Бойымды балап тартпайын.

Толық

Қаражан қызға

  • 0
  • 0

Отырған қарсы алдымда әдемі қыз,
Мөрлеген ақ қағаздай мәнеріңіз.
Қиғаш қас, оймақ ауыз, нәркес көзді –
Жалғанда жайнап тұрған әдемі жүз.

Толық

Қарап көріңіз