Өлең, жыр, ақындар

Сағына сарғаю

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Не болды маған,
Жүрегімде не сыр бар?
Үйімнің әрбір бұрышы, іші,
Қаншама толған, мұнша қапырық!
Әрқашанда самал-желдер ескен
Кең жазық, еркіндікке, биіктегі бұлттар арасына –
Ия, сонда биік төрге, тезірек жеткізгін енді!
Әне қара құстар,
Аспан қалқып, көкте ұшар.
О құстар, мен сендермен біргемін,
Сендермен ағайын, туыс, дос,
Сендермен бір сапарласпын!
Ия, біздерден төменде қырат-таулар,
Бізден төменде ғимараттар,
Кімді, нені көріп тұрмын?
Ия, құстар осында, құстар.
Ормандарға шашу шашып, –
Бұлбұлдарша ән салып,
Аспан биігін арқалап,
Ойға терең шомып, жүріп келем.
Айналама зер сала жүріп келем,
Ормандарда тыныштық орнап бір сәт:
«Маған арнап, мені ойлап,
Керемет тәтті-шірін ән айтады!»
Күн нұры түсіп кешкіріп,
Ағаш бұтақтары алтын нұрын жібектеп шашад.
Сымбатты, бикеш, сұлу қыз
Күнге күлімдеп қарап жымияды.
Шалқар өзен бойында,
Шалғын жайылым көкорай.
Айналаға түсіп тас қараң,
Соқпақ, сүрлем жол жоғалғандай.
Аспандағы жарқыраған жұлдызға тең,
Көрінгендей болдым мен.
«Маған қарап күлімдеген,
Бұл не деген жарық шырақ?»
Тамылжыған көк аспанға қарайсың сен, –
Уа, шіркін, қуанышты сол бір сәт!
Сенің аяғыңа құладым да,
Бақытымды мен тапқандаймын!

1802



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар бақытым – өзің!

  • 0
  • 0

Ауыртпалықтың уайым-қайғы салдарынан,
Көңілім өшіп, бар тылсымым, мен әбден әлсіредім.
Көз алдыма күңгірт-көмескі елестер келіп,
Қараңғы түннің тұңғиық, тереңіне батқандай,

Толық

Арфист. Мұң-қайғы

  • 0
  • 0

Жалғыз жанның жұлдызы да өзгеше жарық жанар.
Бар жандар да өмірді жақсы көрері хақ,
Жамандармен жақындасу кімге керек?
Бар ауыр азапты маған қалдырыңдар.

Толық

Жолаушының дауылдағы жыры

  • 0
  • 0

Сұсты құдірет жебелеген сол адам —
Қорықпайды нажағайдан, жауыннан,
Өшпес ерлік жүрегінен, жанынан.
Сұсты құдірет жебелеген сол адам —

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер