Өлең, жыр, ақындар

Ғафизге

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 379
Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.
Жылдам, жеңіл ол қадам басып,
Тегіс, жолға бағыт алады.
Дауыл-нөсер тұрса соғып –
Кемеге қауіп төнгені!
От-жалынды қанатымен бүркітім,
Өлеңіңді сенің сөндіріп,
Теңіз жолын от-шоғынан сұрады:
Кездейсоқтан, осы батырланып,
Мен байқаусызда өртеніп кетпеймін бе?
Кәнеки, тұрайыншы қорықпастан!
Күннің ыстық, жарық, жылуы бар жерде,
Өмір сүрдім, шексіз сүйдім және де әнге қостым.

1818



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Періштенің сиынуы

  • 0
  • 0

Тек періштемнің шексіз күшімен,
Жаратып бар тіршілікті,
Періштем ақылды да, күшті де,
Сен емес пе, өмір молшылығы,

Толық

Бұлбұл құсқа

  • 0
  • 0

Керемет та маша ойынымен,
Сенің көңіл-күйінді қуантар,
Раушан гүлдері өлер тобымен ашылмастан,
Көріп шексіз азап, қиындықтар.

Толық

Жыр сыры

  • 0
  • 0

Жырда қандай нақыл бар,
Күші неде анықта?
Ұғып соны ақындар.
Мақұлдасын халық та.

Толық

Қарап көріңіз