Өлең, жыр, ақындар

Ғафизге

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 436
Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.
Жылдам, жеңіл ол қадам басып,
Тегіс, жолға бағыт алады.
Дауыл-нөсер тұрса соғып –
Кемеге қауіп төнгені!
От-жалынды қанатымен бүркітім,
Өлеңіңді сенің сөндіріп,
Теңіз жолын от-шоғынан сұрады:
Кездейсоқтан, осы батырланып,
Мен байқаусызда өртеніп кетпеймін бе?
Кәнеки, тұрайыншы қорықпастан!
Күннің ыстық, жарық, жылуы бар жерде,
Өмір сүрдім, шексіз сүйдім және де әнге қостым.

1818



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күтпеген көктем

  • 0
  • 0

Туды ма, расымен,
Жарқырап шуақ күн?
Жайнады жасыл кең
Аясы гүл бақтың.

Толық

PROCEMION

  • 0
  • 0

Алдын ала тағдыр жазған,
Кім өзін жүкті еткен жанға,
Мәңгілікке сүйікті ғұмырын арнаған.
Махаббат сезімін, сенімін,

Толық

Фауст

  • 0
  • 0

Жарқ еттің ғой алдымнан бұлдыр елес,
Мазалаған талайдан бір бұл емес.
Шеңгеліне шабыттың аламын ба?
Әлде тағы айрылып қаламын ба?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер