Өлең, жыр, ақындар

Ғафизге

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 356
Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.
Жылдам, жеңіл ол қадам басып,
Тегіс, жолға бағыт алады.
Дауыл-нөсер тұрса соғып –
Кемеге қауіп төнгені!
От-жалынды қанатымен бүркітім,
Өлеңіңді сенің сөндіріп,
Теңіз жолын от-шоғынан сұрады:
Кездейсоқтан, осы батырланып,
Мен байқаусызда өртеніп кетпеймін бе?
Кәнеки, тұрайыншы қорықпастан!
Күннің ыстық, жарық, жылуы бар жерде,
Өмір сүрдім, шексіз сүйдім және де әнге қостым.

1818



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолаушының түнгі өлеңдері

  • 0
  • 0

Бар қайғы-мұңдарыңнан ада болып,
Сен де бір, аспанға қарап өзіңше,
Еселеген бақытсыздығыңды мүлдем жойып,
Екі есе бақытыңа бөленгендей боласың... –

Толық

Фуль королі

  • 0
  • 0

Фуль де король болыпты,
Ғашық сертін ақтаған.
Жары берген құмыраны
Алтынындай сақтаған.

Толық

Бірігу

  • 0
  • 0

Сенсің бе осындағы менің жарығым?
Сенің тұлғаң ба, әлде сенің қолың ба?
Аяусыз толып мұң-қайғыға,
Айырылысу соншалықты суытты!

Толық

Қарап көріңіз