Өлең, жыр, ақындар

Ғафизге

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 419
Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.
Жылдам, жеңіл ол қадам басып,
Тегіс, жолға бағыт алады.
Дауыл-нөсер тұрса соғып –
Кемеге қауіп төнгені!
От-жалынды қанатымен бүркітім,
Өлеңіңді сенің сөндіріп,
Теңіз жолын от-шоғынан сұрады:
Кездейсоқтан, осы батырланып,
Мен байқаусызда өртеніп кетпеймін бе?
Кәнеки, тұрайыншы қорықпастан!
Күннің ыстық, жарық, жылуы бар жерде,
Өмір сүрдім, шексіз сүйдім және де әнге қостым.

1818



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отырыста

  • 0
  • 0

Көңілім менің көк жиекке жетелеп,
Қараптан қарап адасады:
Қаншама ұмтылғанмен,
Жұлдыздар шаһарына жолым қашан болмақ?

Толық

Босату

  • 0
  • 0

Жәннәт төрінің есігінде,
Мен қарауылдық қызметті атқарамын.
Жауап бергін, келімсек,
Сен, меніңше, біздікі емессің!

Толық

Зылихаға

  • 0
  • 0

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.

Толық

Қарап көріңіз