Өлең, жыр, ақындар

Ғафизге

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 231
Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.
Жылдам, жеңіл ол қадам басып,
Тегіс, жолға бағыт алады.
Дауыл-нөсер тұрса соғып –
Кемеге қауіп төнгені!
От-жалынды қанатымен бүркітім,
Өлеңіңді сенің сөндіріп,
Теңіз жолын от-шоғынан сұрады:
Кездейсоқтан, осы батырланып,
Мен байқаусызда өртеніп кетпеймін бе?
Кәнеки, тұрайыншы қорықпастан!
Күннің ыстық, жарық, жылуы бар жерде,
Өмір сүрдім, шексіз сүйдім және де әнге қостым.

1818



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 0

Еш нәрсеге де назар аудармастан,
Кім өмір сүрген?
Дүние қозғалыста мәңгілік.
Күнделікті тіршіліктің рахатына бөленіп,

Толық

Қарашадағы өлең

  • 0
  • 0

Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.

Толық

Түнек кетіп, жалғасты

  • 0
  • 0

Түнек кетіп, жалғасты
Алшақ белдер жақындап.
Жанды көкте, алғашқы
Алтын жұлдыз жарқырап.

Толық

Қарап көріңіз