Өлең, жыр, ақындар

Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 2606
Мөлдір аспан көк торғындай төгілді,
Бір тамаша күйге бөлеп өмірді,
Қуандым да жас баладай шаттандым,
Күлді жүрек, жан сырымды ақтардым.
Колхозда едім. Жаздың сырлы түні еді,
Көкте жұлдыз, жер жайнаған гүл еді.
Тек қана өмір тоқ басында жайнады,
Шырқап әнге ел бұлбұлы сайрады.
Менің жырым сол әнменен қабысты,
Колхозды елдің қырманында табысты.
Сондықтан мен секірдім жас балаша,
Билеп мені еңбек жыры тамаша.
Қанды мейірім еңбектің зор күйіне,
Құмарланып қайтпадым мен үйіме.
Қызыл бидай, жерле алтындай көрініп,
Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біреуге

  • 0
  • 0

Көлденеңдеп әр жерден кез келесің,
Сұм ниетпен күнде қырық өзгересің.
Өзің алтын секілді жарқ-жұрқ еткен
Адам алмас өзгені жез кересің.

Толық

Сен қожа

  • 0
  • 0

Көк киімді көп неміс
Кеше — «қожа», бүгін — күл
Өңірі жыртық, көзі жас
Көшеңде кірпіш тасып жүр,

Толық

Бұлақ сыры

  • 0
  • 0

Қырдан төмен ойнақшып,
Ағып жатты бір бұлақ.
Ағып жатты бір бұлақ,
Күле, жырлап, сылдырап.

Толық

Қарап көріңіз