Өлең, жыр, ақындар

Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 2721
Мөлдір аспан көк торғындай төгілді,
Бір тамаша күйге бөлеп өмірді,
Қуандым да жас баладай шаттандым,
Күлді жүрек, жан сырымды ақтардым.
Колхозда едім. Жаздың сырлы түні еді,
Көкте жұлдыз, жер жайнаған гүл еді.
Тек қана өмір тоқ басында жайнады,
Шырқап әнге ел бұлбұлы сайрады.
Менің жырым сол әнменен қабысты,
Колхозды елдің қырманында табысты.
Сондықтан мен секірдім жас балаша,
Билеп мені еңбек жыры тамаша.
Қанды мейірім еңбектің зор күйіне,
Құмарланып қайтпадым мен үйіме.
Қызыл бидай, жерле алтындай көрініп,
Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достық үні

  • 0
  • 3

Жылдар талай сыйларын берген баптап,
Менде ұмытпай келемін мәңгі сақтап.
Күрес, табыс қаптаған қырық үш жылда
Мыңдар жылдың үстінен кеттім аттап.

Толық

Түн қатады партизан

  • 0
  • 0

Қаңтар күйі қарт боран
Жынданады айғай сап,
Аш арыстан сымбатты
Азу тісі сақылдап.

Толық

Таң мен адам

  • 0
  • 0

Таң бозарып атқан шақ,
Әдемі салқын жел тұрды.
Еркелеп желмен бірге ойнап,
Үкілі бидай құлпырды.

Толық

Қарап көріңіз