Өлең, жыр, ақындар

Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 2765
Мөлдір аспан көк торғындай төгілді,
Бір тамаша күйге бөлеп өмірді,
Қуандым да жас баладай шаттандым,
Күлді жүрек, жан сырымды ақтардым.
Колхозда едім. Жаздың сырлы түні еді,
Көкте жұлдыз, жер жайнаған гүл еді.
Тек қана өмір тоқ басында жайнады,
Шырқап әнге ел бұлбұлы сайрады.
Менің жырым сол әнменен қабысты,
Колхозды елдің қырманында табысты.
Сондықтан мен секірдім жас балаша,
Билеп мені еңбек жыры тамаша.
Қанды мейірім еңбектің зор күйіне,
Құмарланып қайтпадым мен үйіме.
Қызыл бидай, жерле алтындай көрініп,
Сығалады ай, көк жиегі сөгіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Москва

  • 0
  • 0

Ақыл, ойым, жүрегім, тіл мен жағым!
Естір құлақ, көрер көз шамшырағым!
Саған, саған ұлы Отан астанасы,
Жүрегімнің түбінен жыр арнадым.

Толық

Қазақ қызы Жанарға

  • 0
  • 0

Бармақ болып, достым Жанар, еліңе
Тағат қылмай, саған сауқат іздедім,
Оттай ыстық ақ жүзіңді көруге
Минут сайын шыдамадым, төзбедім.

Толық

Міне ауыл

  • 0
  • 0

Ақын айтқан түрлентіп талай жырдың
Түпкі иесі сұлу сөз көркем сырдың,
Ауыл міне өмірдің пайғамбары
Асқан нұрлы келбеті Октябрьдік.

Толық

Қарап көріңіз