Өлең, жыр, ақындар

Тамаша түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 399
(1768)

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.
Қалың нуды жарып ай,
Гуілдеді жел түнгі.
Басын иіп, жарындай,
Наз қайыңдар желпінді.
Жазғы түннің самалын,
Рахаттанып жұттым мен,
Тапса мерей шын жаның,—
Үнсіз сез де, жұт мүлдем.
Шексіз ғой ләззәт шіркінің.
Қияр-ем бірақ мен мүлде,—
Мұндай шақтың мың түнін —
Сәулеммен өткен бір түнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуылған және қайта оралған граф туралы баллада

  • 0
  • 0

«Кел жыршы, күйлендіріп аспабыңды,
Оңаша үйімізде баста жырды.
Анамыз намазында, есік берік,
Келмейді еш кім мұнда, таста мұңды.

Толық

Қазанға айтты, құмыра дандайсып...

  • 0
  • 0

Қазанға айтты, құмыра дандайсып:
«Сөйлеме сен, көргенсіз ақымақ,
Өшір үніңді, мақтанбағын ерекшемін деп!
Біздің асханада да болмай жатып,

Толық

Теңіздегі тыныштық

  • 0
  • 0

Кеткендей қалғып су беті,
Тұп-тұтас көктің көбесі.
Сұрланған теңіз суретін
Шолады шошып кемеші.

Толық

Қарап көріңіз