Өлең, жыр, ақындар

Тамаша түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 327
(1768)

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.
Қалың нуды жарып ай,
Гуілдеді жел түнгі.
Басын иіп, жарындай,
Наз қайыңдар желпінді.
Жазғы түннің самалын,
Рахаттанып жұттым мен,
Тапса мерей шын жаның,—
Үнсіз сез де, жұт мүлдем.
Шексіз ғой ләззәт шіркінің.
Қияр-ем бірақ мен мүлде,—
Мұндай шақтың мың түнін —
Сәулеммен өткен бір түнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрыған діңке

  • 0
  • 0

Еңіреймін өксіп, егілем,
Көз жастан мауқым басылмай;
Ләззат-ау, қайтем сені мен —
Өтем бе көңіл ашылмай?

Толық

Аңшының кешкі әні

  • 0
  • 0

Серуен құрып, аң аулап келем далада,
Тоғайларды аралап, қолымда мылтық..
Сенің жарық нұр жүзің
Көз алдымда елестеп,

Толық

Мықты алмасулар

  • 0
  • 0

Таң ата даламда алша ағаштың сылдыр үні,
Шіркін, тұрса екен сылдырлап бір сәт!
Керімсал самал есіп, ақ жаңбыр жылт-жылт тама бастады.
Көк майса қарағайлы орманның енді

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер