Өлең, жыр, ақындар

Тамаша түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 408
(1768)

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.
Қалың нуды жарып ай,
Гуілдеді жел түнгі.
Басын иіп, жарындай,
Наз қайыңдар желпінді.
Жазғы түннің самалын,
Рахаттанып жұттым мен,
Тапса мерей шын жаның,—
Үнсіз сез де, жұт мүлдем.
Шексіз ғой ләззәт шіркінің.
Қияр-ем бірақ мен мүлде,—
Мұндай шақтың мың түнін —
Сәулеммен өткен бір түнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамгершіліктің шекарасы

  • 0
  • 0

Адамгершіліктің шекарасы
Ерте-ерте заманда
Қыдыр ата
Мықты қолымен

Толық

Махаббат трилогиясынан «Элегиядан» үзінді

  • 0
  • 0

Тұншықса адам қайғы шегіп азаптан,
Құдай маған қасіретіңді шерт деді.
Сағынышты кездесуден не күтем?
Әлі күнге жайылмаған гүл ме екен?

Толық

Бұлбұл құсқа

  • 0
  • 0

Керемет та маша ойынымен,
Сенің көңіл-күйінді қуантар,
Раушан гүлдері өлер тобымен ашылмастан,
Көріп шексіз азап, қиындықтар.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер