Өлең, жыр, ақындар

Тамаша түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 360
(1768)

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.
Қалың нуды жарып ай,
Гуілдеді жел түнгі.
Басын иіп, жарындай,
Наз қайыңдар желпінді.
Жазғы түннің самалын,
Рахаттанып жұттым мен,
Тапса мерей шын жаның,—
Үнсіз сез де, жұт мүлдем.
Шексіз ғой ләззәт шіркінің.
Қияр-ем бірақ мен мүлде,—
Мұндай шақтың мың түнін —
Сәулеммен өткен бір түнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс емес, өңім...

  • 0
  • 0

Бәрі де болды. Бәрі анық:
Ерніңнен алау таралып,
Үңілдің ұзақ қадалып
Қолдарың тиді мамықтай,

Толық

Рухтың сәлемі

  • 0
  • 0

Өзен жағасындағы ескі мұнарада,
Батырдың рухы тұрғандай.
Және де, қап-қаптаған толы көріністер,
Сәлемін жолдағандай:

Толық

Көз жұмбақ

  • 0
  • 0

Қорқамын, қалқам Тереза.
Темірдей өткір көзіңнен.
Ашуы зілдей сезілген!
Бірақ кейде бір қарап,

Толық

Қарап көріңіз