Өлең, жыр, ақындар

Тамаша түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 367
(1768)

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.
Қалың нуды жарып ай,
Гуілдеді жел түнгі.
Басын иіп, жарындай,
Наз қайыңдар желпінді.
Жазғы түннің самалын,
Рахаттанып жұттым мен,
Тапса мерей шын жаның,—
Үнсіз сез де, жұт мүлдем.
Шексіз ғой ләззәт шіркінің.
Қияр-ем бірақ мен мүлде,—
Мұндай шақтың мың түнін —
Сәулеммен өткен бір түнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңға бату

  • 0
  • 0

Па, шіркін!
Маған соншалықты жүк артардай,
Жүрегім саған не болған?
Менің ғұмыр сүрген жанұям,

Толық

Қызғалдақ

  • 0
  • 0

Балбыраған бәйшешегі баулы бақ.
Бұлақ аққан күміс суы сылдырап.
Желпінеді жиегінде ақырын,
Алқызыл гүл, аласа бір қызғалдақ.

Толық

Салыстыру

  • 0
  • 0

Дала гүлін теріп алып,
Мен сандырақтаумен,
Ойға шомып, үйге қайттым.
Менің қолымның жылуынан,

Толық

Қарап көріңіз