Өлең, жыр, ақындар

Өтеміз бе

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 371
Жүрегімнің қамалына қамалып,
Кеткен жан ең тұла бойға таралып.
Не марқадам табарыңды білмедім,
Менің жұмбақ әлемімнен жоғалып.

Күй кешемін кейде жандай әңгүдік,
Таныс әуен құлағымда жаңғырып.
Кімнің кегін алып бердің білмеймін,
Менің нәзік көңілімді қалдырып.

Таудағы біз күнгей менен теріскей,
Екі жаққа бағыт алған өрістей.
Қасарысып жүріп ақыр болдық біз,
Екі бақта мәуелеген жемістей.

Сырымызды айтар кезде шектеліп,
Түсініксіз күйді бастан өткеріп.
Екі айланым сөзге келмей шамданып,
Өтеміз бе мына өмірден кектеніп?…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есіңнен мүлде шығар

  • 0
  • 0

Тағы да қарбаласпын деші маған,
Қарбалас тірлік болса несі жаман?
Мен сені жадымнан еш шығарғам жоқ,
Қарбалас кезімде де есіме алам.

Толық

Сынар жері

  • 0
  • 0

Табиғатың солай ғой, еңселісің,
(Сырттай сені елемей елітеді ішім)
Ат арытып ауылға келгеніңде,
Елестеттің ғашықтық ертегісін.

Толық

Сезіп тұрмын

  • 0
  • 0

Біреулер өнеріңді сөз етіпті,
Біреулер өлеңімді сөз етіпті.
Бәрін қойшы біз бірге жүрген кездер,
Көзді ашып жұмғандай тез өтіпті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар