Өлең, жыр, ақындар

Қазан айы

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 2306
Сағағына ілінген өмір семген,
Көз үйреніп күзге де,көңіл сенген.
Арша менен Шыршаның жайы бөлек,
Тасты жарып шыққан соң, өміршең бе ең?!

Қайтқан құсқа сыңсыған, "сабыр";десіп,
"Осы жерден көктемде табыл"десіп.
Тас төбеңнен сағыныш төгілгенде,
Бақтың ішін кезсең бір,сағым кешіп.

Жез бен Алтын, бұл шақтың туысы ма?
Қазан-жылдың көл-көсір ырысы ма?
Құшағыма сыймаған қуаныштай,
Төгіледі жемістер; уысыма...

Күн-бағбан,бұл шақты тұрған баптап,
Бұрынғыдан жүрісін жылдамдатпақ.
"Сұғанақ қыс; сұқ қолын малмасын" деп,
Жауып қойдым "Қазанға" жырдан қақпақ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкпар

  • 0
  • 0

Ат керек ауыздығын шайнайтұғын,
Бап керек сол тұлпарды сайлайтұғын.
Қайратты ерге мықты жігіт керек,
Сол аттың құлағында ойнайтұғын.

Толық

Жанған жұлдыз!

  • 0
  • 0

Жанған жұлдыз!
Көз біткенді қарықтыр,
Шомсын әлем сәулелерге алып бір.
Ғасырда бір туылатын бірегей,

Толық

Досыма

  • 0
  • 0

Гүл жамылып тұрса да төңірегі,
Мынау қала елсіздей көрінеді.
Тым болмаса досым-ау бір келіп кет,
Өзің келмей табылмас көңіл емі.

Толық

Қарап көріңіз