Өлең, жыр, ақындар

Бір әуен бар

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 918
Топырақтай гүл тозаңын жасырған,
Күн сезімін аңсаған.
Күткен едім, жолығатын сол күнді,
Қайда жүрсең болшы аман!
Жай тозаңнан гүлге айналу оңай ма?
Мейір керек шуақты.
Қажеті жоқ жалғандық пен көлгірлік,
Болсын сезім тұрақты.
Қанаттары гүлмен өңдес көбелек,
Келер ұшып ғайыптан.
Қанатынан бейіш нұры себелеп,
Уайымнан айыққан.
Билесе тек бақыттылар билесін,
Таласпаңдар,құлшынып.
Екі сезім таба алмаса үйлесім,
Өтер іштей тұншынып.
Күйсандықта ойналмаған бұрын еш,
Бір әуен бар.
Қинайды.
Жабықтырды,тым көңілсіз бүгін кеш,
Келер күн не силайды?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл қайың

  • 0
  • 0

Қатар-қатар қайың өскен, аяқ жағы ауылдың,
Еске алсам сол мекенді сағыныштан ауырдым.
Балтырынан басқа жерге жасыл дүрия киінген,
Шие тере барған сайын сәлем беріп иілген.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Көбелектер тіріліпті, ұшып жүр,
Кеткен көктем төркініне түсіп жүр.
Бұлықсимын бүршік жарар жас талдай,
Бақсыны жын, мені шабыт қысып жүр.

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Қарап көріңіз