Өлең, жыр, ақындар

Бас туралы жыр

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 218
Аспан астындағы
Бүкiл мына тiршiлiктiң
Бұл ендi
Барып тұрған соры болды:
Адамның басы –
Алланың ғана емес! –
Адамның да
Добы болды.
Қарашы!
Бар жер,
Бар тұста да
Бiрiнiң басын
Бiрi теуiп жүр!
Содан ләззат алып
Iсiп-кеуiп жүр.
Соны көрiп тұрған
Аспан төсiндегi
Баданадай-баданадай жұлдыздар
Көз жасындай боп
Сорғалап ағады;
Бiр жағы өрт
Бiр жағы мұз
Қайран Жер Шары да
Махамбеттiң
Кесiлген басындай боп
Тұңғиық кеңiстiк iшiнде
Домалап барады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Новелла

  • 0
  • 0

Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде

Толық

Әлкей Марғұлан

  • 0
  • 0

Жiгерленiп, құлшынып,
сеңдi ме екен күшiне –
кеттi аттанып бiр жiгiт
қап-қараңғы қатерлi

Толық

Түнгі аэропорт

  • 0
  • 0

Азат болып бұл жерде сан ойлардан
сан тағдырға құнығып қарайды адам:
табысу мен қоштасу, күлу, жылау,
абыр-сабыр асығыс бар айналаң.

Толық

Қарап көріңіз