Өлең, жыр, ақындар

Тыныстап, кейде тұншығып

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 906
Тыныстап, кейде тұншығып,
шыңдарға қарай тартамыз, –
момақан ғана тiршiлiк
қым-қуыт шайқас, арпалыс.
Асығыс ұшып әуелеп,
дүрлiге көшiп жүр ағып –
реактивтi самолет
аспанның шаңын шығарып.
Кетсе тек шабыт бiр есiп
ақиық ақын сабазға, –
қаламның сүйрiк ұшына
қырық екi әрiп iлесiп,
жүгiрер аппақ қағазда.
Үзiлiп әнiн созғанда
табиғат тартқан дастаннан,
құйқылжып барып бозторғай
кетердей тамып аспаннан, –
ән етiп әр бiр тынысын
ақтарып бәрiн бүкпесiз,
шығып ап көкке күн ұзын
шырқайды үтiр, нүктесiз.
Кiм жатсын жылы төсекте,
бүгiнен түскен асықтай,
момақан тiрлiк десек те
тұра алмас, сiрә, асықпай, –
қап-қара түндi жарып кеп,
зымырап ұшса ентелеп,
ертеңге қарай қара Жер
кеңiстiкпенен дөңгелеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кісәпірдің сөзі

  • 0
  • 0

Құлқыны —
Қырық құлаш шыңырау,
Араны —
Алпыс кез апан

Толық

Жүректегі сілкініс

  • 0
  • 0

Сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!
Жарық күнiм айналғандай түнекке.
Ұлы жердiң сiлкiнгенi секiлдi
сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!

Толық

Өткiншi жаңбырдың өлеңі

  • 0
  • 0

Мен өткiншi жаңбырмын,
келемiн алыс, қиырдан,
сыйым бар, әнiм, күйiм бар.
Қолдарын бұлғап шақырып,

Толық

Қарап көріңіз