Өлең, жыр, ақындар

Халық қаһары

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 291
Қабат-қабат – үстiңе! –
Шойын киiп алсаң да,
Сол шойыннан
Қолыңа
Сойыл құйып алсаң да –
Халық қаһары
Тозған шүберектей етiп
Жыртып тастайды,
Бұта құрлы көрместен
Қырқып тастайды.
Бiлiп ал қуатын:
Күркiреп, күрпiлдеп жатқан
Көктiң iшiнен –
Қақ айырып! –
От лақтырып ұратын
Халық қаһары! –
Сұрапыл.
Шойын кисең де
Мақтадай лап етiп
Жанып кетесiң,
Қуыс-қуысты қуалап
Сынап боп ағып кетесiң.
Халық қаһарланса
Ештеңең қалмайды!
Қалса,
Қара ниеттi
Пиғылың ғана қалады;
Арланға ұмтылған
Төбет сияқты
Қарға шаншылып
Құйрығың ғана қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен

  • 0
  • 0

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен,
қарамастан күндiзге де, түнге де.
Емiн-еркiн сырласатын достардай
ағаштармен қыдырамын бiрге мен.

Толық

Теледидар алдындағы мылқау

  • 0
  • 0

Мылқау отыр. Қабағы оның тас түйiн.
Сәл қозғалса қос жанары жас құйып
кетердей-ақ,
қадалады алқынып,

Толық

Табытты қайық, кебінді желкен еттім

  • 0
  • 0

Алып едiм,
Таудай биiк,
Даладай кең едiм.
Жұлдызы құйылып жатқан

Толық

Қарап көріңіз