Өлең, жыр, ақындар

Күйші

  • 23.05.2019
  • 0
  • 1
  • 2077
Шәміл деген бір бала.
Келді-дағы килікті.
Кездескені сол ғана,
Кеудемізге күй бітті.
Әуре болдық орында
Отыра алмай,ойнақтап,
Домбырашы ол емес,
Өзіміз — деп ойлап қап.
Таланты екен жасынан,
Күйші бопты сұрапыл,
Домбырасының басынан
От жарқылдап тұратын.



Пікірлер (1)

Маған ұнады

Қандай керемет өлен шұмақтары

Пікір қалдырыңыз

Жездің сүті

  • 0
  • 0

Шомбал шойын ожаулар,
Сұп-сұйық оттар кілкілдеп.
Қарамай беттеп, көз аунар,
Қайтеді мынау шіркін! — деп.

Толық

Күзгі жапырақтар

  • 0
  • 0

Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,
Адам көзі бізді көріп мәз еді,
Шулы тірлік, думан достық мереке
Heгe қысқа, неге мұнша аз еді?!

Толық

Махамбет

  • 0
  • 0

Қара қазақ, баласын хан ұлымен теңгердім...
...Көз алдымда сондағы
Кескіндері ерлердің.
Осы сөзбен таң қалдырдың сен мені,

Толық

Қарап көріңіз