Өлең, жыр, ақындар

Күз дегенің...

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 707
Жерге түскен жемістер, солған гүлім.
Айтып жатыр,бір мезгіл болғандығын.
Көңілшектеу жапырақ тез сарғайып,
Сабырлысы сездірмес тоңғандығын.

Жиі-жиі бұлт бізге жуықтайды.
Көлге бала жүзуге құнықпайды.
Жылтыр сөзі секілді кейбіреудің,
Көрінгенмен күн көзі,жылытпайды.

Сағынышты есіңе сала жүрер,
Сарғаюдың азабын дала білер.
Жәндік біткен тығылад жер қойнына,
Қайтқан құс пен қалған құс-бәрі әбігер....

Мезгіл осы дыбысын білдірмеген,
Одан ешкім қашуға үлгермеген.
Күз - солғындау бояудың жиынтығы,
Күз дегенің - шертпе күй, күмбірлеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс көргейсің

  • 0
  • 0

Бұлыңғырлау ертеңді қиял ғылып,
Жүруші ек, ұялшақ қыз ұяң жігіт.
Арманшыл ек сондықтан көңілдерден,
Жетелейтін қыйырдан қиянға үміт.

Толық

Анамның дауысы

  • 0
  • 0

Анасының кенже қызы боп еркелейтұғын бұл дауыс,
Әкесі аитқан өлеңді естіп ентелейтұғын бұл дауыс.
Текті бір әулетке ұзатыларда сыңсу да аитқан бұл дауыс,
Әріптеспенен айтысып тойда олжалы қайтқан бұл дауыс.

Толық

Сен едің

  • 0
  • 0

Жанымды алғаш жылыттырған таңдандырып ай,күнді,
Күліп тұрып ұмыттырған қасірет пен қайғымды.
Көп дауыстың арасынан жалт қаратып өзіне,
Жетелеген жүзейік днп өмір деген айдынды.

Толық

Қарап көріңіз