Өлең, жыр, ақындар

Күз дегенің...

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 758
Жерге түскен жемістер, солған гүлім.
Айтып жатыр,бір мезгіл болғандығын.
Көңілшектеу жапырақ тез сарғайып,
Сабырлысы сездірмес тоңғандығын.

Жиі-жиі бұлт бізге жуықтайды.
Көлге бала жүзуге құнықпайды.
Жылтыр сөзі секілді кейбіреудің,
Көрінгенмен күн көзі,жылытпайды.

Сағынышты есіңе сала жүрер,
Сарғаюдың азабын дала білер.
Жәндік біткен тығылад жер қойнына,
Қайтқан құс пен қалған құс-бәрі әбігер....

Мезгіл осы дыбысын білдірмеген,
Одан ешкім қашуға үлгермеген.
Күз - солғындау бояудың жиынтығы,
Күз дегенің - шертпе күй, күмбірлеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеге сағыныш

  • 0
  • 0

Шарпылатын пәк жаның жылы ағынмен,
Қоштасқалы қай заман бұла күнмен.
Еңкеймеймін ес білдім деп жүруші ем,
Әке бүгін сені ойлап жыладым мен.

Толық

Ақша бұлт

  • 0
  • 0

Ақша бұлт. Сен армансың көкте жүрген,
Сен жаусаң гүлдер жайнап көктем күлген.
Арудың көйлегіндей үлбірейсің,
Именіп ақбоз үйге еппен кірген.

Толық

Сол шыршаның түбінде

  • 0
  • 0

Ыстық сәлем аитқалы келе жатқан күндерге,
Жаңа жылды тойладым толды құшақ гүлдерге.
Жастайынан кесілген топ ішінде шырша тұр,
Қаяу салып көңілге неге келдім бұл жерге?!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер