Өлең, жыр, ақындар

Күз дегенің...

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 728
Жерге түскен жемістер, солған гүлім.
Айтып жатыр,бір мезгіл болғандығын.
Көңілшектеу жапырақ тез сарғайып,
Сабырлысы сездірмес тоңғандығын.

Жиі-жиі бұлт бізге жуықтайды.
Көлге бала жүзуге құнықпайды.
Жылтыр сөзі секілді кейбіреудің,
Көрінгенмен күн көзі,жылытпайды.

Сағынышты есіңе сала жүрер,
Сарғаюдың азабын дала білер.
Жәндік біткен тығылад жер қойнына,
Қайтқан құс пен қалған құс-бәрі әбігер....

Мезгіл осы дыбысын білдірмеген,
Одан ешкім қашуға үлгермеген.
Күз - солғындау бояудың жиынтығы,
Күз дегенің - шертпе күй, күмбірлеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәскеде түскен сәулемін

  • 0
  • 0

Барып қайтамын ойменен,
Кешегі өткен күніңе.
Айналсам деймін кейде мен,
Көне таныстың біріне.

Толық

Өскемен

  • 0
  • 0

Көрмеген ем, көксеп келдім Өскемен,
Ғасыр бойы көкейімді тескен ең.
Зұлмат заман жолымды кес-кестеген,
Күн шығыстан ту шығысқа көшкен ем.

Толық

Шақырмаймын қасыма

  • 0
  • 0

Жаралған жаның бейне жійі арбауға,
Жүрегім өз кеудеме сия алмауда.
Сенімен қауышуды ойлау түгіл,
Батпаймын бүтін өмір қиялдауға.

Толық

Қарап көріңіз