Өлең, жыр, ақындар

Ей, бұлттар

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 579
Бір жұтым суға шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген Хантәңір сынды,
Кім түсінеді, Ей, бұлттар!
Жерге ынтық сенің,
Бір сәтке тыным таппаған арпалысыңды?!
Бақтардан, таудан, өзенен, қыр-белестерден,
Құстардан,аңнан, жануар, үндеместерден,,,
Аспанға қарай ұшатын аппақ тілектер,
Оларға бұлай айтуға кім кеңес берген?!
Алыстап кетпей, от шардың тартылысынан,
Жан бітіп мың бір сәуленің шарпылысынан.
Күнге «алғыс», бұлтқа жауатын «рахмет»сөзі,
Көктем оятқан тірліктің, әр тынысынан.
Бұлағай шақтар, тең келмес басқа күндерім,
Орманда құс боп сайрадым, бақта гүлдедім.
Бұлттаған күннің көл-көсір ырыздығы бар,
Бұл бұла сәтке өкпе артпа, аспаным менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тербетеді бір әуен

  • 0
  • 0

Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.

Толық

Өткенді ғана

  • 0
  • 0

Жол жатыр алда көлікпен біздер,
Келеміз бағыт белгісіз.
Ойлаумен өтті қаншама түндер,
Қайда апарасыз енді сіз?

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Қарап көріңіз