Өлең, жыр, ақындар

Шыға алмай қалған сендік ойлардан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 344
Шыға алмай қалған сендік ойлардан,
Өзімнен өзім жерідім.
Балмұздақтай ақ ерніңде қалған,
Несіне сонша ерідім?”

Сан кедергілер алдымды кестеп,
Келгенше әлім қыр астым.
Қасыма қашан келіп ең ептеп,
Несіне саған сыр аштым?

Көкірегіңнің қақтым да әйнегін,
Тұра жөнелдім жалтақтай.
Жүйрігіндей ақ жеттің бәйгенің,
Құтқарар қалдым жан таппай.

Отыңа сенің төзе алмаспын мен,
Қиялың биік шарқ ұрды,
Жаза бассам мен жаза бастым мен,
Бағалаймын деп нарқыңды.

Қоп қоңыр еді дауысың сенің
Айта алмаушы едім әнді онша.
Біздерге ғана тән болушы ма еді,
Бір жақсы құрбы бар болса?!

Жақынсың әрі алыссың маған,
Біздегі білсең күй осы.
Не болар соңы, көңілім алаң,
Аты жоқ сезімнің иесі?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлайын деп ем

  • 0
  • 0

Сәулесін күннің сорып ап үнсіз,
Бауырындағысын күйдірген.
Тағдырым шығар сағыныш- құмға,
Табанымды аппақ тидірген.

Толық

Кетіп барам

  • 0
  • 0

Сезім тұнық, сыр тұнық, тұнық бәрі,
Көздеріңде қалған ед тұнып нәрі.
Неше ғасыр өткенін біле алмадым,
Сен кездесіп өзімді ұмытқалы.

Толық

Жүрек тас

  • 0
  • 0

Біздің ауыл аңыздардың мекені,
Біз білмейтін құпиясы жетеді.
Дөңгеленіп тау қоршаған жан-жағын,
Іргесінен өзен ағып өтеді.

Толық

Қарап көріңіз