Өлең, жыр, ақындар

Шыға алмай қалған сендік ойлардан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 276
Шыға алмай қалған сендік ойлардан,
Өзімнен өзім жерідім.
Балмұздақтай ақ ерніңде қалған,
Несіне сонша ерідім?”

Сан кедергілер алдымды кестеп,
Келгенше әлім қыр астым.
Қасыма қашан келіп ең ептеп,
Несіне саған сыр аштым?

Көкірегіңнің қақтым да әйнегін,
Тұра жөнелдім жалтақтай.
Жүйрігіндей ақ жеттің бәйгенің,
Құтқарар қалдым жан таппай.

Отыңа сенің төзе алмаспын мен,
Қиялың биік шарқ ұрды,
Жаза бассам мен жаза бастым мен,
Бағалаймын деп нарқыңды.

Қоп қоңыр еді дауысың сенің
Айта алмаушы едім әнді онша.
Біздерге ғана тән болушы ма еді,
Бір жақсы құрбы бар болса?!

Жақынсың әрі алыссың маған,
Біздегі білсең күй осы.
Не болар соңы, көңілім алаң,
Аты жоқ сезімнің иесі?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толғатқан құм

  • 0
  • 0

Тау толғатса қыран ұшар басынан,
Толғатса өзен арна бұзып тасыған.
Толғатса орман көк бояумен дүр еткен,
Құм толғатса?

Толық

Қиял

  • 0
  • 0

Кешір
Саған ескертпестен жатағыңа кеп тұрмын.
Есігіңді қақтым дағы маңдайымнан өптірдім.
Сағыныштан кеп тұрса да ағыл тегіл жылағым,

Толық

Қайда тұрасыз дейсің

  • 0
  • 0

Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.

Толық

Қарап көріңіз