Теңіз. Ай. Елес
- 0
- 0
Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз…
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз өткеннің елесін.
Мұңайма, жылама жаным
Мұңайма, жылама жаным,Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.
Қайтесің уайымға жүзіп,
Көз жасың көтермес оны.
Уақыт сызған бір сызық,
Емес ол маңдайдың соры.
Мағынасыз әуендей сөзің:
«Көремін, – дейсің, – бір жебе!»
Нүктеге қадалып көзің,
Сен іштей егілесің неге?
Өтінем, күлші бір мұңсыз,
Жүрген не еңсеңді езіп.
…Сен қайда барасың үнсіз,
Бейуаққы көшені кезіп?
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
#за Аружан
#за Аружан -
Аты жок
Тамаша -
Клютой я
Бірлік түбі-тірлік -
Асқарұлы шадияр
Тағы рахмет
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі