Қоңыр кештерде өрген ойларым
- 0
- 0
Қоңыр кештерде өрген ойларым
Қайырусыз кеткен түзге…
Қыраулы сезім құндақтап көңіл орманын,
Қолаты қорған бола алмас қоңырқай гүлге.
Мұңайма, жылама жаным
Мұңайма, жылама жаным,Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.
Қайтесің уайымға жүзіп,
Көз жасың көтермес оны.
Уақыт сызған бір сызық,
Емес ол маңдайдың соры.
Мағынасыз әуендей сөзің:
«Көремін, – дейсің, – бір жебе!»
Нүктеге қадалып көзің,
Сен іштей егілесің неге?
Өтінем, күлші бір мұңсыз,
Жүрген не еңсеңді езіп.
…Сен қайда барасың үнсіз,
Бейуаққы көшені кезіп?
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Медина
Керемет -
жанна
неге аяқталмаған екен -
Ханга арналган олен
Махамбет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі