Сапар – ІІ
- 0
- 0
Мендегі бір сағыныш сарқылмаған, о, тәуба,
Айлы түнде ат мініп шықтым ұзақ сапарға.
Шашасына шаң жұқпас теңбілкөкті мініп ап,
Өзің жақты бетке алып келем жалғыз зымырап.
Көлге түнеген күміс түн сәулесі зерлі…
Көлге түнеген күміс түн сәулесі зерлі…Маңдайда мөлдір сағыныш, сағымы мөрлі.
Ай қауызынан арманың қауашақ жарып,
Сен қайда отыр екенсің, қара қыз меңді?
Айтылмай қалған сөз қанша көкірекке ұйып,
Сан тарау жолдар шақырар… тамыры тұйық.
…Жаулығын орап басына, жарым жүр бейғам,
Қараша айы бүрлеген гүлге су құйып…
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ең соңғы алау
- 0
- 0
Дарқан дала жамылып көлеңкені,
Кешкі шуақ шақырды жел еркені.
Қимастықпен қиылған қыз баладай,
Күн қия алмай барады кең өлкені.
Табыт-шырақ
- 0
- 0
Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти -
Алихан
Өте кушті!!!!
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі