Өлең, жыр, ақындар

Қайық

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 584
...Кім болжар маңдайдың бағын?
Теңізді жатыр сұп-сұры тұман құрсап.
Сағынамыз, аңсаймыз тағы,
Тым қатал болса да бұл шақ.
Жанарың алысты бағып
Ойларды кезесің тұмса.
Құрсанған бұлттарды жарып,
Дауылпаз ұшады шырқап.
Уақыт тоздырған желкенін жайып,
Қайда барады бұл жалғыз қайық?
Бұл сапар тым алыс – бейне,
Шұбалған түстердей... ғасыл.
Кім білсін, тоздырмас жейде
Күткеннен тіпті де жақын.
Үрейге малтығасың кейде,
Теңіз көкжалы шығардай атып.
(Шақырады үміттер...– жаһұт)
...Уақыт тоздырған желкенін жайып,
Қайда барады бұл жалғыз қайық?..

2007 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазу

  • 0
  • 0

...Жазу көрем мен ылғи нұр балқытқан пішінде,
Аяны ма Алланың жер бетіне түсірген?!
Қарап кейде айнаға жанарымның ішінен,
Сол жазуды көремін үлкейген һәм кішірген.

Толық

Ең соңғы алау

  • 0
  • 0

Дарқан дала жамылып көлеңкені,
Кешкі шуақ шақырды жел еркені.
Қимастықпен қиылған қыз баладай,
Күн қия алмай барады кең өлкені.

Толық

Жауып тұр күздің жаңбыры

  • 0
  • 0

Жауып тұр күздің жаңбыры,
Түрі жоқ тіптен ашылар.
Бей-жайға мені қалдырып,
Басылар көңіл тасыған.

Толық

Қарап көріңіз