Өлең, жыр, ақындар

Қоштасу

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 744
Самарқау күздің бір түні,
Жан-жаққа шашқан ай нұрын.
Бәрінің кеткен сүлкіні,
Бейнесі бар қайғының.
Тұрмын іштей өкініп,
Бізден бақыт үріккендей.
Екеумізді екі үміт,
Жетелейді күш бермей.
Айдың нұры шашылған,
Түнгі аспанға қарадым.
Сен кеткенде қасымнан,
Жасқа толды жанарым.
Жалғыз қалып барамын,
Қарамадың сен елеп.
Сенсіз маған қарағым,
Мына өмір не керек.
Жалғыз тұрдым оңаша,
Ойлар қамап керемет:
«Күннің нұры болмаса,
Ай болғаны не керек?»

1997 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауып тұр күздің жаңбыры

  • 0
  • 0

Жауып тұр күздің жаңбыры,
Түрі жоқ тіптен ашылар.
Бей-жайға мені қалдырып,
Басылар көңіл тасыған.

Толық

Жалғыздық картинасы

  • 0
  • 0

Түн өксіп ұзақ жылайды…
Парыз бен сүндет
Орындалмаған.
(Ол дағы ескі бір індет).

Толық

Бейуақ

  • 0
  • 0

Бейуақ...
Үйірлі жылқылар дүбірі–
Рухтың үніндей
Көкірек нұрына тамшылар...

Толық

Қарап көріңіз