Самарқау күздің бір түні,
Жан-жаққа шашқан ай нұрын.
Бәрінің кеткен сүлкіні,
Бейнесі бар қайғының.
Тұрмын іштей өкініп,
Бізден бақыт үріккендей.
Екеумізді екі үміт,
Жетелейді күш бермей.
Айдың нұры шашылған,
Түнгі аспанға қарадым.
Сен кеткенде қасымнан,
Жасқа толды жанарым.
Жалғыз қалып барамын,
Қарамадың сен елеп.
Сенсіз маған қарағым,
Мына өмір не керек.
Жалғыз тұрдым оңаша,
Ойлар қамап керемет:
«Күннің нұры болмаса,
Ай болғаны не керек?»
Сен өлгенсің, білемін, сөнген шақта бір жасын,
Ұрлағанда уақыт Ай-арудың сырғасын.
Таңғы шықтар мөп-мөлдір жанарына іркіліп,
Мынау гүлзар дүние жапқан кезде кірпігін.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі