Өлең, жыр, ақындар

Бала деме, баласынба баланы

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1717
Бала деме, баласынба баланы,
Оның сенен оттырақ қой жанары.
Көп нәрседен аз болғанмен хабары,
Көп нәрседен қиялы оның жоғары.
Бала деме, баласынба, ертең-ақ
Тасты жарып шыға келер өр талап.
Заманыңның жасырма одан шындығын,
Өсірме оны көлеңкелеп, қалқалап.
Бала болса, бала шығар бүгін-ақ,
Уақыт ертең теңестірер зымырап.
Ол да ертең мұңаяр да, өкінер,
Басын тауға, басын тасқа ұрып ап.
Қайта қунап, қайта түлеп қуанар,
Тағдыр «сыйын» тәрк ете алмас, құп алар.
Топырағыңның қуаты мен құнары
Уақыт шайқап, көрсе байқап сыналар.
Бізге де уақыт берер сонда бағасын,
Ұрпағыңның көрерсің көзқарасын.
Балалық шақ оралады қайтадан
Сүю-күю арқылы өз баласын.
Бала деме, баласынба баланы,
Оның сенен күрделірек заманы.
Сен жетпеген жерге әлі-ақ жетеді,
Сен таппаған асылды әлі-ақ табады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келіншек пе екен, қыз ба екен

  • 0
  • 0

«Келіншек пе екен, қыз ба екен,
Иман жүзді екен, ізгі екен.
Таң алды түскен сонар ма,
Бір жүріп өткен із бе екен?

Толық

Тел өскен тең құрбыңмен қатар өскен

  • 0
  • 0

Тел өскен тең құрбыңмен қатар өскен,
Сен маған мүшел үлкен апа емес пе ең!
Бір үйдің бозтайлағы ең, қыз ғып беріп,
Табиғат тек сол жерден қателескен.

Толық

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?

  • 0
  • 0

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?
(Мүмкін сенің келмес оны білгің де...)
Жүрегіңде гүлмін, яки тікенмін,
Кездессең де басы алтын бір дүлдүлге.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер