Өлең, жыр, ақындар

Бала деме, баласынба баланы

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1658
Бала деме, баласынба баланы,
Оның сенен оттырақ қой жанары.
Көп нәрседен аз болғанмен хабары,
Көп нәрседен қиялы оның жоғары.
Бала деме, баласынба, ертең-ақ
Тасты жарып шыға келер өр талап.
Заманыңның жасырма одан шындығын,
Өсірме оны көлеңкелеп, қалқалап.
Бала болса, бала шығар бүгін-ақ,
Уақыт ертең теңестірер зымырап.
Ол да ертең мұңаяр да, өкінер,
Басын тауға, басын тасқа ұрып ап.
Қайта қунап, қайта түлеп қуанар,
Тағдыр «сыйын» тәрк ете алмас, құп алар.
Топырағыңның қуаты мен құнары
Уақыт шайқап, көрсе байқап сыналар.
Бізге де уақыт берер сонда бағасын,
Ұрпағыңның көрерсің көзқарасын.
Балалық шақ оралады қайтадан
Сүю-күю арқылы өз баласын.
Бала деме, баласынба баланы,
Оның сенен күрделірек заманы.
Сен жетпеген жерге әлі-ақ жетеді,
Сен таппаған асылды әлі-ақ табады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат деген тағдырым менің

  • 0
  • 0

Табиғат деген тағдырым менің,
Табиғатыммен мәңгі біргемін.
Табиғатыммен тайталасам деп
Әлекке түстім, білмедім.

Толық

Қырық бірінші жылғы келіншек немесе жазушы Шерхан Мұртазаевқа сыр

  • 0
  • 0

Сол келіншек сенің жеңгең, менің шешем еді ғой,
Сенің барың, менің барым көңіліне сеп еді ғой.
Сен аяушы ең, мен аяушы ем, ол аяйтын біздерді,
Бұл сезімді кеудемізден өмір көсеп еді ғой.

Толық

Бауыржан Момышұлымен қоштасу

  • 0
  • 0

Айтшы, қайысты ма қабырғаң?
Қалай екен хас батырдан айырылған?!
Қайысты ма қабырғаң,
Қалай екен айырылған –

Толық

Қарап көріңіз