Өлең, жыр, ақындар

Теңіз. Ай. Елес

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 727
Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз…
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз өткеннің елесін.
Көкірегімізді қан-жоса ғып қадалған
Тіпті де ұмыта алмаймыз уақыттың улы жебесін.

Ай мен сол Елес.
Жылымға шөккен кеме.
Су бетіне шықпайды енді олар қалқып.
Сұңқылдап жалғыз ұшқан аққуды көрсең сен, егер,
Қанатын көгілдір сәулелерге шарпып;
Ол да біздей күңіреніп Елес дүниесін кезер,
Аласұрған сезімнің құшағында малтып.

…Бүгін теңіздің демі салқын.
Үн-түнсіз барамыз қайтып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңтардың қай бір түні еді

  • 0
  • 0

Қаңтардың қай бір түні еді,
Қалған ем әйтеу қаңғырып.
Ұсынды маған жүрегін,
Жалғыздық деген – жарлы үміт.

Толық

Ең соңғы алау

  • 0
  • 0

Дарқан дала жамылып көлеңкені,
Кешкі шуақ шақырды жел еркені.
Қимастықпен қиылған қыз баладай,
Күн қия алмай барады кең өлкені.

Толық

Гүл

  • 0
  • 0

Түн.
Балауыз шамның әлсіз жарығы
Жалауын жел жыққан кемедей
Қиялымызды иенге сүйреген.

Толық

Қарап көріңіз