Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 422
Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,
Ұшқан құстың қанаты талған.
Ылғи да бір ұзақ сапарға шығамын,
Сенің төсіңді шиырлап.
Кеудеңде шалқыған күйлердің қасиетін ұғамын,
Ноталар әуенінің тым тылсым құпиясынан құйылған.
Сен неге жатырсың дел-сал боп тым сұлық...
Жүзімнен ақ моншақ сырғанар.
Анау бір шатқалдар ішінде күрсініп,
Ағады жылғалар...
Қайғысын үдетіп қанаттар сусылы,
Кешкі бір шапаққа шомылған тырналар.
Мен Сенің осындай әуеніңнен оянғам,
Айғай мен ұранға тұншыққам және де.
...Қап–қара табыттың ішінде жатсам да
Көкірегім өзіңнің шұғылаңа боялар...
Рухым құс болып қалықтап әуеде.
...Бәлкім бір мұңлық кеп
молама жап-жасыл тал егер.
Ол сенің құшағыңда мәңгілік мәуелер...
Ал, егер...

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңайма, жылама жаным

  • 0
  • 0

Мұңайма, жылама жаным,
Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.

Толық

Жоқтау

  • 0
  • 0

Сен өлгенсің, білемін, сөнген шақта бір жасын,
Ұрлағанда уақыт Ай-арудың сырғасын.
Таңғы шықтар мөп-мөлдір жанарына іркіліп,
Мынау гүлзар дүние жапқан кезде кірпігін.

Толық

Жолайрық

  • 0
  • 0

Бітпейтін менің ертегім едің,
Бақытқа бірақ жетпеген.
Қанша жыл өтті…
Көз жасыңменен көгілдір таулар көктеген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар