Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 364
Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,
Ұшқан құстың қанаты талған.
Ылғи да бір ұзақ сапарға шығамын,
Сенің төсіңді шиырлап.
Кеудеңде шалқыған күйлердің қасиетін ұғамын,
Ноталар әуенінің тым тылсым құпиясынан құйылған.
Сен неге жатырсың дел-сал боп тым сұлық...
Жүзімнен ақ моншақ сырғанар.
Анау бір шатқалдар ішінде күрсініп,
Ағады жылғалар...
Қайғысын үдетіп қанаттар сусылы,
Кешкі бір шапаққа шомылған тырналар.
Мен Сенің осындай әуеніңнен оянғам,
Айғай мен ұранға тұншыққам және де.
...Қап–қара табыттың ішінде жатсам да
Көкірегім өзіңнің шұғылаңа боялар...
Рухым құс болып қалықтап әуеде.
...Бәлкім бір мұңлық кеп
молама жап-жасыл тал егер.
Ол сенің құшағыңда мәңгілік мәуелер...
Ал, егер...

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолайрық

  • 0
  • 0

Бітпейтін менің ертегім едің,
Бақытқа бірақ жетпеген.
Қанша жыл өтті…
Көз жасыңменен көгілдір таулар көктеген.

Толық

Долданып жататын ағып

  • 0
  • 0

Долданып жататын ағып,
Теңіз һәм құлазыған жаға.
Қолына шақпақ тас алып,
Ең алғаш от жаққан ана.

Толық

Қаңтардың қай бір түні еді

  • 0
  • 0

Қаңтардың қай бір түні еді,
Қалған ем әйтеу қаңғырып.
Ұсынды маған жүрегін,
Жалғыздық деген – жарлы үміт.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар