Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 310
Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,
Ұшқан құстың қанаты талған.
Ылғи да бір ұзақ сапарға шығамын,
Сенің төсіңді шиырлап.
Кеудеңде шалқыған күйлердің қасиетін ұғамын,
Ноталар әуенінің тым тылсым құпиясынан құйылған.
Сен неге жатырсың дел-сал боп тым сұлық...
Жүзімнен ақ моншақ сырғанар.
Анау бір шатқалдар ішінде күрсініп,
Ағады жылғалар...
Қайғысын үдетіп қанаттар сусылы,
Кешкі бір шапаққа шомылған тырналар.
Мен Сенің осындай әуеніңнен оянғам,
Айғай мен ұранға тұншыққам және де.
...Қап–қара табыттың ішінде жатсам да
Көкірегім өзіңнің шұғылаңа боялар...
Рухым құс болып қалықтап әуеде.
...Бәлкім бір мұңлық кеп
молама жап-жасыл тал егер.
Ол сенің құшағыңда мәңгілік мәуелер...
Ал, егер...

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табыт-шырақ

  • 0
  • 0

Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,

Толық

Түн. Құлазыған бейне

  • 0
  • 0

Түн. Құлазыған бейне.
Айнаның жүзінде сағым.
Екеуміз өксиміз кейде,
Еске алып бақидың таңын.

Толық

Айқай

  • 0
  • 0

Ұлтым ұлық бола алмай, рухым көкке қона алмай,
Қара жерден қамығып мен де өттім, о, Алла-ай!—
Қайғымды айтып қайыңға.
Өкінішім — өткенім, өзегімді өртейді

Толық

Қарап көріңіз