Қабір басындағы сөз
- 0
- 0
Өмірдің сазға бөлеп сахнасын,
Келтірмей затына мін, атына сын.
Жалт етіп, алмас қылыш секілденіп,
Жалғаннан өте шықты Ғафу ақын.
Салт аттылар салдыртқанда еңістен
Салт аттылар салдыртқанда еңістен,Көлденеңдеп бір ғажайып келіспен,
Қымыз құйған сақиналы саусаққа
Құмарымды қандыра алмай көп ішкем.
Көп ішкенмін, көп ішкеннен қызғанмын,
Көңілді де көншіткенмін, бұзғанмын.
Көк көдеде қалды ма екен көміліп
Сондағы әсем күлкілері қыздардың?!
Толқын соғып, мыж-мыж болған кемердей,
Көркем күнім тұрар қалай көнермей.
...Қыр басында қара бала неғып жүр,
Қауым жұртқа өлең оқи жөнелмей?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарсақ басы
- 0
- 0
...Ол заманда шалдығыпты, шаршапты,
Содан әкем мекендепті «Қарсақты»,
Қобызымен күңірентіп Қарабас,
Қалың елін қанатымен қоршапты.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі