Өлең, жыр, ақындар

Көне қала келбеті

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 488
Қабырғалар, қабырғалар құлаған
Енді қайта қаланбас.
Қалды астында қыруар сүйек, мың адам,
Ешкім қайта таба алмас.
Жауларына берілмеген ер жүрек,
Өлім бар деп ойламаған жалғанда.
Атқан оқтар зулағанда соңғы рет,
Шапқан аттар сол қалпында қалған ба?
Қабырғалар, қабырғалар, дәл сондай,
Ұқсатады көрген адам көзімен.
Сол ортада Аманкелді алшаңдай
Басып келе жатқандайын сезінем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайда екен

  • 0
  • 0

Қайда екен
Сонау күңгірт мүләйім күз?
Қайда екен
Қара торы Күнәйім қыз?

Толық

Басқадан менің мұңым басымырақ

  • 0
  • 0

Басқадан менің мұңым басымырақ,
Басқадан менің жырым асылырақ.
Естіртіп өз үйімді кетсем деймін
Халқымның ойдан-қырдан басын құрап.

Толық

Қош, қайран Кеңшілігім!

  • 0
  • 0

Атыңнан да көрініп тұр кеңдігің,
Ақын едің,
Ең талантты, ең мығым.
Көз нұрымен, сөз – жырымен қарық қып,

Толық

Қарап көріңіз