Өлең, жыр, ақындар

Қилы заман – қым-қуыт

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 639
Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.
Жүргенің де белгісіз
Кімді тыңдап, кімді ұғып?!
Мұхит – мұңның түбіне
Мың қайтара сүңгідік.
Көрмегендер көбейді
Шөптің басын сындырып...
Жүрегіңді мұз қылып,
Жігеріңді құм қылып.
Тас-талқан бөп сөйлейміз
Тастағандай тындырып.
Дала тәні жаралы,
Жанталасып бағады,
Жаны шықпай шыңғырып...
Ашынып
тұр қалың ел,
Ашық күннің астында
Аш өзегі бұрлығып!
Азынаған ерлерім,
Аза тұтып жылайды,
Азу тісін жұлдырып.
...Сақ-сақ күліп Уақыт тұр,
Сау адамды жынды ғып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сені ойласам

  • 0
  • 0

Сені ойласам,
Еріксіз елегізіп,
Жүрек тулап, бой қунап, дене қызып,
Айдын шалқар төсінде

Толық

Көктемді күтіп жүрмін мен...

  • 0
  • 0

Кінәлап босқа өткенді,
Қайтемін айтып өкпемді.
Онан да, досым,
Осы күн

Толық

Қыз қуу

  • 0
  • 0

Еліктей тастан-тасқа қарғып өткен –
Еңістен шыға келді арғымақпен.
Шу шандоз шапқан жерін ақ шаң қылып,
Көз жазып қыздың өзі қалды көптен.

Толық

Қарап көріңіз