Өлең, жыр, ақындар

Қилы заман – қым-қуыт

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 665
Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.
Жүргенің де белгісіз
Кімді тыңдап, кімді ұғып?!
Мұхит – мұңның түбіне
Мың қайтара сүңгідік.
Көрмегендер көбейді
Шөптің басын сындырып...
Жүрегіңді мұз қылып,
Жігеріңді құм қылып.
Тас-талқан бөп сөйлейміз
Тастағандай тындырып.
Дала тәні жаралы,
Жанталасып бағады,
Жаны шықпай шыңғырып...
Ашынып
тұр қалың ел,
Ашық күннің астында
Аш өзегі бұрлығып!
Азынаған ерлерім,
Аза тұтып жылайды,
Азу тісін жұлдырып.
...Сақ-сақ күліп Уақыт тұр,
Сау адамды жынды ғып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеңейіп қара шаңырақ

  • 0
  • 0

Кеңейіп қара шаңырақ,
Сарыарқа сайран – сары бел.
Қозы мен қойдай жамырап,
Қосылып жатыр қалың ел.

Толық

Естісін Есіл даусыңды

  • 0
  • 0

Сонау жыл...
Есіл бойында.
Сіңіріп сәуле санаға
Сырласып жастық жайында,

Толық

Мен ақынмын!

  • 0
  • 0

Мен ақынмын!
Ей, досым, мен ақынмын!
Қауырсын бар астында қанатымның.
Тас төбеңде жұлдыздай жарқыраймын,

Толық

Қарап көріңіз