Өлең, жыр, ақындар

Қилы заман – қым-қуыт

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 694
Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.
Жүргенің де белгісіз
Кімді тыңдап, кімді ұғып?!
Мұхит – мұңның түбіне
Мың қайтара сүңгідік.
Көрмегендер көбейді
Шөптің басын сындырып...
Жүрегіңді мұз қылып,
Жігеріңді құм қылып.
Тас-талқан бөп сөйлейміз
Тастағандай тындырып.
Дала тәні жаралы,
Жанталасып бағады,
Жаны шықпай шыңғырып...
Ашынып
тұр қалың ел,
Ашық күннің астында
Аш өзегі бұрлығып!
Азынаған ерлерім,
Аза тұтып жылайды,
Азу тісін жұлдырып.
...Сақ-сақ күліп Уақыт тұр,
Сау адамды жынды ғып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабір басындағы сөз

  • 0
  • 0

Өмірдің сазға бөлеп сахнасын,
Келтірмей затына мін, атына сын.
Жалт етіп, алмас қылыш секілденіп,
Жалғаннан өте шықты Ғафу ақын.

Толық

Ақжайық – ару

  • 0
  • 0

Зулаған кең далада кер киігі,
Шынында,сен шығарсың –
Жер биігі.
Шыжғырып дала төсін тастаған-ау

Толық

Осы өлең кімге керек?

  • 0
  • 0

Жоқ сияқты бұдан басқа жұмысым,
Осы өлеңді жазып жүрмін кім үшін?
Соны ойласам өртенеді өзегім,
Соны ойласам тарылады тынысым.

Толық

Қарап көріңіз