Өлең, жыр, ақындар

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2300
А.Ахматовадан

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
Қылмыс деп қайғыру ұғамын.
Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,
Оған да түсініксіз шығамын.
Қанаты қайырылған құстаймын,
Көзінде белгісіз жымиыс.
Әйтпесе құс болып ұшпаймын,
Бақытты болу да қиын іс.
...Осы еді оның да арманы,
Моладан шыққандай бір үн жүр.
Еріндер от сезіп, жанды әні,
Екі бет сұп-суық. Бұлыңғыр.
Бәлкім ол кінәлі емес-ті.
Өзгенің не сезді көзінен?
Түсім де өңімдей көмескі,
Өлетін сияқты сезінем...

9 желтоқсан 1992ж. Мәскеу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшып өрттің үстімен

  • 0
  • 0

Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.

Толық

Наурыз

  • 0
  • 1

Тереземді ашайын - шуақ кірсін.
Ойым, санам әлемге құлақ түрсін!
Қайырлы таң, дүние, қайырлы таң,
Тұңғиық көк, менен не сұрап тұрсың!

Толық

Сүйдім өмірді сыртынан

  • 0
  • 0

Күн тұман.
Сүйдім өмірді сыртынан.
Ішімнен өртеніп
Жүзімнен құлпырам.

Толық

Қарап көріңіз