Өлең, жыр, ақындар

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2317
А.Ахматовадан

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
Қылмыс деп қайғыру ұғамын.
Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,
Оған да түсініксіз шығамын.
Қанаты қайырылған құстаймын,
Көзінде белгісіз жымиыс.
Әйтпесе құс болып ұшпаймын,
Бақытты болу да қиын іс.
...Осы еді оның да арманы,
Моладан шыққандай бір үн жүр.
Еріндер от сезіп, жанды әні,
Екі бет сұп-суық. Бұлыңғыр.
Бәлкім ол кінәлі емес-ті.
Өзгенің не сезді көзінен?
Түсім де өңімдей көмескі,
Өлетін сияқты сезінем...

9 желтоқсан 1992ж. Мәскеу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлттар...

  • 0
  • 0

Бұлттар, бұлттар
Ойымды демерсіңдер.
Періштелер,
Көрінбей жеберсіңдер.

Толық

Қазан вокзалы.1996 жыл.

  • 0
  • 0

Сағынып елді,
Сағынып көлді күрсінбек.
Мәскеу де мұңды,
Күле алмай мынау тұр шілде.

Толық

Дала сәні

  • 0
  • 0

Бір тал қамыс
жол үсті, мұңаяды.
Азар беріп
жел өті - қыл аяғы.

Толық

Қарап көріңіз