Өлең, жыр, ақындар

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2228
А.Ахматовадан

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
Қылмыс деп қайғыру ұғамын.
Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,
Оған да түсініксіз шығамын.
Қанаты қайырылған құстаймын,
Көзінде белгісіз жымиыс.
Әйтпесе құс болып ұшпаймын,
Бақытты болу да қиын іс.
...Осы еді оның да арманы,
Моладан шыққандай бір үн жүр.
Еріндер от сезіп, жанды әні,
Екі бет сұп-суық. Бұлыңғыр.
Бәлкім ол кінәлі емес-ті.
Өзгенің не сезді көзінен?
Түсім де өңімдей көмескі,
Өлетін сияқты сезінем...

9 желтоқсан 1992ж. Мәскеу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дұға

  • 0
  • 0

Білмеймін, кімнің дұғасы қандай,
Өмірді сүйдім сен бар деп.
Сенемін және шын асыл Айдай
Өзіңнің жолың болғай деп.

Толық

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 0
  • 0

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.

Толық

Маған бүгін хат келмеді. Неліктен?

  • 0
  • 0

Маған бүгін хат келмеді. Неліктен?
Ұмытты, әлде ол асығып жөнелген.
Көктем емес, күміс күлді төбемнен.
Шығанақта кеме тұрды еріккен,

Толық

Қарап көріңіз