Өлең, жыр, ақындар

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2059
А.Ахматовадан

О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
Қылмыс деп қайғыру ұғамын.
Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,
Оған да түсініксіз шығамын.
Қанаты қайырылған құстаймын,
Көзінде белгісіз жымиыс.
Әйтпесе құс болып ұшпаймын,
Бақытты болу да қиын іс.
...Осы еді оның да арманы,
Моладан шыққандай бір үн жүр.
Еріндер от сезіп, жанды әні,
Екі бет сұп-суық. Бұлыңғыр.
Бәлкім ол кінәлі емес-ті.
Өзгенің не сезді көзінен?
Түсім де өңімдей көмескі,
Өлетін сияқты сезінем...

9 желтоқсан 1992ж. Мәскеу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тереземнің алдында алма гүлдеп

  • 0
  • 0

Тереземнің алдында алма гүлдеп,
Оятады ғажайып таңдарым кеп.
Көктем-көңіл құбылып. Кесірінен
Өзіңе де хат жаза алмадым көп.

Толық

Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы

  • 0
  • 0

Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы,
Арамызда ұқпас сыр жойылмасы.
Қинамашы. Сезімді жылатпашы.
Көрінбеші көзіме. Жырақташы.

Толық

Сел болып кейде...

  • 0
  • 0

Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.

Толық

Қарап көріңіз