Өлең, жыр, ақындар

1997 жыл

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2524
Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?
Өрмін деуші едім. Мазағың емен.
Неге де болса шыдаймын.
Өлермендіктен жазамын өлең
Қағазға ғана жылаймын.
Кегі бар тағдыр әлі алмағандай,
Таптайды болып сан қайғы.
Жүрегім еттен жаралмағандай
Көзімнен тамшы тамбайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің қара көздерің көп қадалып

  • 0
  • 0

Сенің қара көздерің көп қадалып
Жаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!

Толық

Қазақтың тілі

  • 0
  • 0

Қазақтың тілі - анамның тәтті үні ол,
Елімнің көгінде нұр, шаттығы бол!
Ат жалы, түйе қомы -шайқалыпсың,
Қадіріңді байыпсыз қайдан ұқсын?!

Толық

Көне дәуір туралы фильмнен соң

  • 0
  • 0

Көне дәуір қарап тұрды төбемнен
Аспан болып тесіле.
Кеудемді ұрып, мақтанумен келем мен
Ақылдымсып несіне?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар