Өлең, жыр, ақындар

1997 жыл

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2477
Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?
Өрмін деуші едім. Мазағың емен.
Неге де болса шыдаймын.
Өлермендіктен жазамын өлең
Қағазға ғана жылаймын.
Кегі бар тағдыр әлі алмағандай,
Таптайды болып сан қайғы.
Жүрегім еттен жаралмағандай
Көзімнен тамшы тамбайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз кеудеме өзім сймай таң, бесін...

  • 0
  • 0

Өз кеудеме өзім сыймай таң, бесін
Белгісіз ән жетелейді, нәркес үн.
Мен екеумін, екі жаққа тартады
Екі пиғыл, бір-ақ қорап, қайтесің.

Толық

Ұшып өрттің үстімен

  • 0
  • 0

Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.

Толық

Үзіліп кетті шектерің

  • 0
  • 0

Үзіліп кетті шектерің,
Күңіреніп күйің төкпедің.
Өзіңе қарап өртендім
Жазбауға дәтім жоқ менің!

Толық

Қарап көріңіз