Өлең, жыр, ақындар

1997 жыл

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2174
Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?
Өрмін деуші едім. Мазағың емен.
Неге де болса шыдаймын.
Өлермендіктен жазамын өлең
Қағазға ғана жылаймын.
Кегі бар тағдыр әлі алмағандай,
Таптайды болып сан қайғы.
Жүрегім еттен жаралмағандай
Көзімнен тамшы тамбайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі

  • 0
  • 0

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі,
Аспан боп-боз, түк үмітсіз қарады.
Сен үшін не, не жазығым бар еді?
Біле алмадым-қандай кінә тағады.

Толық

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 0
  • 0

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Түсінбей ме

  • 0
  • 0

Түсінбей ме
Мені тағы үнсіз көк?
Білсем деген
Құпияны бір сіз бе ед?

Толық

Қарап көріңіз