Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 338
Тағдыр жазып тілдессе де тылсыммен,
Менің жырым күрең түсті күрсінген.
Айдынымнан аққу ұшты-ау алысқа,
Қанаттары таңғы бұлттай нұр сіңген.
Мен туралы сөз қозғайды бозөкпең,
Барқыттарын олар солай бөз еткен.
Бөрі тектес бұйығар ем, әттең-ай
Бөріқұрсақ бақытым да мезі еткен.
Ерте қалдым қыздың нәзік назына,
Қош айтыстым сүтті іңірлі жазыма.
Отқа оранып кетпеген соң көзінде,
Бұрымдыға айта алмаймын базына.
Менің жырым тілдессе де тылсыммен,
Өзегіне заты бөлек мұң сіңген.
Өмір жайлы ерте үйретті...
Сол қыздың –
Дидарында діріл қаққан гүлсім мең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүлдерге оқылған өлең

  • 0
  • 0

Дүниелік нәзіктігі – айыбы,
Қандай ғажап гүл біткеннің ғұмыры!
Оған ғашық шайырлардың шайыры,
Оған ғашық құстардың да құмыры.

Толық

Көктемге хат

  • 0
  • 0

Қарс айрылып тұр бүгін көкірегім,
Өзіңе мені жақын етіп едің.
Маған қиын болып тұр жалғыздығым,
Күткен қыздай кешікпе, өтінемін.

Толық

Фәни

  • 0
  • 0

Мекені қырық түрлі құлшылықтың,
Иесі түбірі жоқ тіршіліктің.
Қабылына өлтірткен Абылдарын,
Фәнидің дидарынан түршігіппін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар