Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 288
Тағдыр жазып тілдессе де тылсыммен,
Менің жырым күрең түсті күрсінген.
Айдынымнан аққу ұшты-ау алысқа,
Қанаттары таңғы бұлттай нұр сіңген.
Мен туралы сөз қозғайды бозөкпең,
Барқыттарын олар солай бөз еткен.
Бөрі тектес бұйығар ем, әттең-ай
Бөріқұрсақ бақытым да мезі еткен.
Ерте қалдым қыздың нәзік назына,
Қош айтыстым сүтті іңірлі жазыма.
Отқа оранып кетпеген соң көзінде,
Бұрымдыға айта алмаймын базына.
Менің жырым тілдессе де тылсыммен,
Өзегіне заты бөлек мұң сіңген.
Өмір жайлы ерте үйретті...
Сол қыздың –
Дидарында діріл қаққан гүлсім мең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазмыш

  • 0
  • 0

Тағы бір жан қылтасынан қиылып,
Құс жолына бет алғанда арманда;
Жаратқаннан жарық сәуе бұйырып,
Келген екем өлең болып жалғанға.

Толық

Бозшағала

  • 0
  • 0

Дариға-ай қу мен қуды қағыстырған,
Аң мен аң, құс пен құсты жарыстырған.
Таңғы жұлдыз туғанда сүт сәулелі,
Сенің даусың естілді алыс қырдан.

Толық

Басымды тауға

  • 0
  • 0

Басымды тауға,
тасқа ұрдым, түңілмедім,
Жарамас жарты жолдан бүгілгенім.
Жүрегімнен үзілген өлеңім-ау,

Толық

Қарап көріңіз