Өлең, жыр, ақындар

Ей, дүние!..

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 358
Жарлы болып жетілгенмен,
Жыр оқыдым іңірде.
Өгей әке секілденген,
Ей, дүние мұның не?!.
Күллі арманнан қашқалақтай,
Жүрмін дәруіш пішінде.
Қу басым да, асқабақтай
Домалап жүр ішіңде.
Ей, дүние!..
Жасқауың көп,
Тозып жүрген кезім шын.
Күн кешпеймін тасбауыр боп,
Тасбауыр тап өзіңсің.
Берген бағың...
Өлең бердің,
Шақ кезімнен бүлдіршін.
Келе мұңға көгенделдім,
Ол Бақ я Сор...
Кім білсін...
Қоңыр мұңды ерсі көрмен,
Енді маған мұң ие.
Ақындықтан енші бөлген,
Бар бол,
Ей, дүние!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға

  • 0
  • 0

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға,
Ақын болып кетем ертең қалаға.
Қош айтыстым жазығыма жусанды,
Ұзақ қарап сағымданған далаға.

Толық

Көктемдегі ақ жауынға құмармын

  • 0
  • 0

Көктемдегі ақ жауынға құмармын,
Сол арқылы мәңгі жасап тұрармын.
Жай отындай жасын мінез танытып,
Өлең болып төгілетін шығармын.

Толық

Мәжнүн тал

  • 0
  • 0

Мендегі жыр,
Күзді күнгі нәзік мұң,
Мәжнүн тал –
Ару сынды бұрымды.

Толық

Қарап көріңіз