Өлең, жыр, ақындар

Ей, дүние!..

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 499
Жарлы болып жетілгенмен,
Жыр оқыдым іңірде.
Өгей әке секілденген,
Ей, дүние мұның не?!.
Күллі арманнан қашқалақтай,
Жүрмін дәруіш пішінде.
Қу басым да, асқабақтай
Домалап жүр ішіңде.
Ей, дүние!..
Жасқауың көп,
Тозып жүрген кезім шын.
Күн кешпеймін тасбауыр боп,
Тасбауыр тап өзіңсің.
Берген бағың...
Өлең бердің,
Шақ кезімнен бүлдіршін.
Келе мұңға көгенделдім,
Ол Бақ я Сор...
Кім білсін...
Қоңыр мұңды ерсі көрмен,
Енді маған мұң ие.
Ақындықтан енші бөлген,
Бар бол,
Ей, дүние!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала кездегі бір оқиға

  • 0
  • 0

Ешкім ол кез дұрыс білмей атымды,
Танымайтын мен сияқты ақынды.
Айхай дүние, шайыр едім өзгеше,
Сұлуларға жырмен жазған хатымды.

Толық

Жазмыш

  • 0
  • 0

Тағы бір жан қылтасынан қиылып,
Құс жолына бет алғанда арманда;
Жаратқаннан жарық сәуе бұйырып,
Келген екем өлең болып жалғанға.

Толық

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға

  • 0
  • 0

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға,
Ақын болып кетем ертең қалаға.
Қош айтыстым жазығыма жусанды,
Ұзақ қарап сағымданған далаға.

Толық

Қарап көріңіз