Өлең, жыр, ақындар

Ей, дүние!..

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 500
Жарлы болып жетілгенмен,
Жыр оқыдым іңірде.
Өгей әке секілденген,
Ей, дүние мұның не?!.
Күллі арманнан қашқалақтай,
Жүрмін дәруіш пішінде.
Қу басым да, асқабақтай
Домалап жүр ішіңде.
Ей, дүние!..
Жасқауың көп,
Тозып жүрген кезім шын.
Күн кешпеймін тасбауыр боп,
Тасбауыр тап өзіңсің.
Берген бағың...
Өлең бердің,
Шақ кезімнен бүлдіршін.
Келе мұңға көгенделдім,
Ол Бақ я Сор...
Кім білсін...
Қоңыр мұңды ерсі көрмен,
Енді маған мұң ие.
Ақындықтан енші бөлген,
Бар бол,
Ей, дүние!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын

  • 0
  • 0

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын,
Махаббаттың күйін шертті қарт ақын.
Ғашықтардың хикаясын төгілтіп,
Домбырасын тоқсан толғап тартатын.

Толық

Ару кетіп бара жатыр көшеде...

  • 0
  • 0

Ару кетіп бара жатыр көшеде...
Тоқ маңдайы әсте күнге тимеген,
Ақ тамағын адам келіп сүймеген.
Көкірегінде қос зерені жұпарлы,

Толық

Бала кездегі бір оқиға

  • 0
  • 0

Ешкім ол кез дұрыс білмей атымды,
Танымайтын мен сияқты ақынды.
Айхай дүние, шайыр едім өзгеше,
Сұлуларға жырмен жазған хатымды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар