Өлең, жыр, ақындар

Құдай өзі қосақтаған қосағым

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1226
Құдай өзі қосақтаған қосағым,
Жүрегімді саған ғана ашамын.
Өзің барда кең екен ғой керегем,
Өзің барда бүтін екен ошағым.
Жүрегіңе түсті-ау сенің қоңыр мұң,
Қоңыр мұңға шамам келмей егілдім.
Өлеңіммен арпалысып жатырмын,
Қасиетін ұғамын деп өмірдің.
Сыңар құсым, біле білсең сорлы емен,
Көк атты да емеспін мен көлденең.
Ақынмын ғой сыйынатын Тәңірі-Ар,
Құлқынының қамы үшін мың өлмеген.
Бір басымда ағаттық та көп менің,
Өзегімді өрт қылады өткенім.
Бір рет өлем екі келмес өмірде,
Мені мұндай мінез үшін сөкпегін.
Біле тұра Ақын Тәңір емесін,
Қиыс кетсем кінәңді арта бересің.
Ашылмаған кереметім бар менің,
Мендегі әлі кереметті көресің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Тағдыр жазып тілдессе де тылсыммен,
Менің жырым күрең түсті күрсінген.
Айдынымнан аққу ұшты-ау алысқа,
Қанаттары таңғы бұлттай нұр сіңген.

Толық

Аялаумен ақ келбетін арманның

  • 0
  • 0

Аялаумен ақ келбетін арманның,
Жүрегіңе жүрек болып жалғандым.
Сезіміңнің саусағына сүйріктей,
Жарқыраған жырдан жүзік салғанмын.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

  • 0
  • 0

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Қарап көріңіз