Өлең, жыр, ақындар

Құдай өзі қосақтаған қосағым

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1204
Құдай өзі қосақтаған қосағым,
Жүрегімді саған ғана ашамын.
Өзің барда кең екен ғой керегем,
Өзің барда бүтін екен ошағым.
Жүрегіңе түсті-ау сенің қоңыр мұң,
Қоңыр мұңға шамам келмей егілдім.
Өлеңіммен арпалысып жатырмын,
Қасиетін ұғамын деп өмірдің.
Сыңар құсым, біле білсең сорлы емен,
Көк атты да емеспін мен көлденең.
Ақынмын ғой сыйынатын Тәңірі-Ар,
Құлқынының қамы үшін мың өлмеген.
Бір басымда ағаттық та көп менің,
Өзегімді өрт қылады өткенім.
Бір рет өлем екі келмес өмірде,
Мені мұндай мінез үшін сөкпегін.
Біле тұра Ақын Тәңір емесін,
Қиыс кетсем кінәңді арта бересің.
Ашылмаған кереметім бар менің,
Мендегі әлі кереметті көресің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің төтеп сан ағысына

  • 0
  • 0

Өмірдің төтеп сан ағысына,
Күндерім өтті шерге тең.
Бейнеңді байлап қалам ұшына,
Жаныңды үнсіз тербетем.

Толық

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға

  • 0
  • 0

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға,
Ақын болып кетем ертең қалаға.
Қош айтыстым жазығыма жусанды,
Ұзақ қарап сағымданған далаға.

Толық

Бозшағала

  • 0
  • 0

Дариға-ай қу мен қуды қағыстырған,
Аң мен аң, құс пен құсты жарыстырған.
Таңғы жұлдыз туғанда сүт сәулелі,
Сенің даусың естілді алыс қырдан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер