Өлең, жыр, ақындар

Сарыала қазым саңқылдап

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 677
Сарыала қазым саңқылдап,
Сайранда сазда салқындап,
Қуанышымның көл-көсір
Қазаны қайнар сарқылдап.
Тосыннан төксем көлге сыр,
Тамсанар таулар саз тыңдап.
Құла бір таңда бүр атып,
Құлпырса жайнап сансыз бақ,
Көзімнің жасын бұлатып,
Көңілге кімдер салсын дақ,
Қызуым сөнбей кеудемнен,
Қызығым қалай сарқылмақ?
Қонағың болып келгем мен,
Төріңе, жылдар, сал сырмақ.
Шұғынық гүлдер ырғалып,
Шыққанда қырға саусылдап,
Қаздарым ұшар дүр қағып,
Сабау қанаты сартылдап!

1971



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үмітім елес бермей...

  • 0
  • 0

Тоқтатар қайда едің сен, сүйікті жан,
Көңілдің көк дауылын ұйытқыған?!
Отырмын саған барар жол таба алмай,
Орап ап алды-артымды тұйық тұман.

Толық

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

«Мұхтар аға, мықтар аға ерен», – деп
Кеше Қасым толғаныпты тереңдеп.
Әр толқынның өз Мұхтары өзіне,
Мен де жүрдім көптен бері елеңдеп.

Толық

Жан дүнием булығып тұр

  • 0
  • 0

Көктем кеп, тағы да күн күркіреді.
Жұтынып, жабағыдай қыр түледі.
Көлдердің көзінде жас іркіледі,
Бір жылап бала бұлақ, бір күледі.

Толық

Қарап көріңіз