Өлең, жыр, ақындар

Шымшық пен кірпі

  • 07.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1374
Ерте оянып оңаша,
Сары шымшық әнге басып тамаша,
Емес тіпті мақтан үшін қайдағы,
Өзінше бір сайрады!
Бар өнерін аямай, Көктің төсін аялай,
Шарықтады.
Деп тұрғанда бар әлемге жан бердім,
Құйқылжыған ән бердім,
Бұлбұл хоры тоғайда қалықтады.
Тынды Шымшық. Мұны көріп Кірпі бір,
Астына алды күлкінің:
Неге үзілді күрт үнің?»
«Әсем дауыс менде жоқ
Бұлбұлдайын таң аруын жырлаған, –
Деді Шымшық жасын іркіп мұңдана, –
Әлсіз үнмен қайтейін бос пенде боп?».
* * *
Соны ойлап, қиналамын мен де көп,
Берсе Тәңір кереметтей сырлы әуен,
Шын ерлікті жырлар ем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еліту

  • 0
  • 0

Кел, құрбым, қыр басынан гүл терейік,
Гүл шоғын жібек желмен күлтелейік.
Аралап Алатаудың атырабын,
Жас қайың жапыраған бүркенейік.

Толық

Өгіз

  • 0
  • 0

Жайылып жүрген жалғыз өгіз еді,
Өгіз еді – өзі де семіз еді.
Нарық деген мына бір қыспақ заман
Өгіз түгіл, өлексе жегізеді.

Толық

Отырмын гүлді алаңда

  • 0
  • 0

Ысырып бұлтты аулаққа,
Күлімдеп көкте күн тұрды.
Күркіреп өзен тау жақта,
Бау-бақша қайта құлпырды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар